głowa
głow|a
ж.
1. галава;
ból ~y — галаўны боль;
zawrót ~y — галавакружэнне;
2. галава; розум;
tęga ~a — талковы чалавек;
ciasna ~a — абмежаваны розум;
szalona ~a — вар’ят;
3. галава; жыццё;
dać (położyć) ~ę — скласці галаву; аддаць жыццё; загінуць;
4. галава; душа; чалавек;
butelka piwa na ~ę — бутэлька піва на чалавека;
produkcja na ~ę ludności — вытворчасць на душу насельніцтва (на чалавека);
5. галава; кіраўнік;
~a państwa — кіраўнік дзяржавы;
~a domu — гаспадар [дому];
~a rodziny — галава сям’і;
6. галава (шарападобны прадмет);
~a sera — галава сыру;
~a kapusty — галоўка (качан; вілок) капусты;
~a do pozłoty — дурная галава;
w ~ach łóżka — у галавах;
ma zielono w ~ie — у яго вецер у галаве;
zachodzić w ~ę — ламаць галаву;
~a do góry! — вышэй галаву!;
mieć ~ę na karku — мець галаву на плячах;
stracić ~ę — згубіць галаву, разгубіцца;
całkiem mi to wyleciało z ~y — я зусім запамятаваў пра гэта; у мяне гэта вылецела з галавы;
sukces uderzył mu do ~y — поспех ударыў яму ў галаву; галава ад поспеху закруцілася;
bić na ~ę — а) перамагаць;
перавышаць;
nie zawracaj sobie ~y — не дуры (не тлумі) сабе галавы;
co ~a, to rozum — што галава, то і розум;
przyszło mi do ~y, że ... — мне прыйшло ў галаву, што...; я падумаў, што...;
jak ~a głupia, to i nogom źle — за дурной галавой нагам неспакой