прасі́цца несов.

1. в разн. знач. проси́ться;

п. на като́к — проси́ться на като́к;

дзіця́ не про́сіцца — ребёнок не про́сится;

2. проси́ть поща́ды;

◊ з языка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;

само́ про́сіцца — само́ про́сится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Саўге́ль ’коўзкае месца, каток’ (Касп., Яшк.), выкл. ’пра ссоўванне’ (Янк. БП), саўгу́нь ’тс’ (Нар. лекс.). Дэрываты ад соўгаць(ца) з суф. ‑ель, ‑унь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рол, ‑а, м.

Спец.

1. Цыліндр, вал, каток, які круціцца.

2. Скрутак цыліндрычнай формы з лістоў або суцэльнай палосы якога‑н. матэрыялу. Рол бумагі.

3. Машына для размолу валакністых матэрыялаў, якія служаць для вырабу паперы, кардону.

[Ням. Rolle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éisbahn

f -, -en като́к, каўзе́ль; спарт. ледзяна́я даро́жка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́ўзанка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Расчышчанае месца, пакрытае лёдам, для катання; каток. Убачыць зімой на тратуары коўзанку — і няхай сабе тут людзі не людзі, а яна [жонка], як маленькая — раз і пакаўзнулася... Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўге́ль Коўзкае месца, каток (Чашн. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

walec

м.

1. мат. цыліндр;

2. тэх. валец, валок; каток;

walec drogowy — дарожны каток;

po jakiego walca — за якім ліхам; якога ліха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ла́га ж.

1. (приспособление для перекатывания грузов) като́к м.;

2. (брус, на который настилается пол) ла́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жы́жа ​1, ‑ы, ж.

Тое, што і жыжка (у 1 знач.). Прыходзілася брысці па пояс у балотнай жыжы. Бядуля.

жы́жа ​2, ‑ы, ж.

Дзіц. Агонь. — Зізя, зі-зя, — паказвае Лідачка пальчыкам на агонь у грубцы. — Жыжа, жыжа, каток, — адказвае старая. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́згаўка Каток, дзе катаюцца дзеці зімой (Нясв.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)