swish​1 [swɪʃ] n.

1. свіст (пугі, касы і да т.п.)

2. шо́лах, шо́ргат, шамаце́нне;

the swish of silk шамаце́нне шо́ўку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́плесці, ‑плету, ‑плецеш, ‑плеце; зак., што.

1. Расплёўшы, выняць. Выплесці стужку з касы.

2. Разм. Сплесці старанна. Выплесці касу.

3. Разм. Зрасходаваць пляценнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́кнуць, ‑не; зак.

Разм. Аднакр. да покаць (у 2 знач.). Нінка здрыганулася. З касы ў яе выпала шпілька і покнула на падлогу. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Палю́к ’ручка касы’ (Сцяшк. Сл., Бір. Дзярж.), палюх (Сл. ПЗБ), пълʼук (ДАБМ, 831) ’тс’. Вытворнае ад палец, якое ў значэнні ’ручка касы’, прынамсі, шырока распаўсюджана ў рус. дыялектах (гл. СРНГ, 25), з дапамогай суф. -ук, ‑ух (параўн. Сцяцко, Афікс. наз., 178). Рус. навасіб. палюк ’ручка касы’, польск. paluch ’пальчык’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мяльта́шка ’мянташка’ (Янк. 2; жытк., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем мільгиць і мянташка (гл.): пры вастрэнні касы мянташка мільгае то з аднаго, то з другога боку касы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бруі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які бруіцца; струменісты. Эх вы, песні, мае песні, З ніў, з дуброў цяністых, Ад сярпа, касы, сякеры, Ад крыніц бруістых! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джа́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Колючы орган ці частка цела жывёл і раслін для ўпрысквання атрутнага рэчыва.

Д. пчалы.

Змяінае д.

2. Вастрыё колючага ці рэжучага інструмента, прадмета.

Д. касы.

3. перан. Пра што-н. вострае, з’едлівае.

Д. сатыры.

|| памянш. джа́льца, -а, мн. -ы, -аў, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Кукрэ́ш ’ручка касы’ (ДАБМ). Да кукрыш (гл.)? Семантыка незразумелая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Вало́чка, воло́чка ’ручка касы’ (ДАБМ, 831). Звязана з вал 3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ке́сьцэ ’асада касы, цаўё, касаўё, касавільна’ (Дразд.). Да каса (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)