віцэ-...

Першая частка складаных слоў са значэннем «намеснік», «памочнік», напрыклад: віцэ-губернатар, віцэ-кароль і пад.

[Ад лац. vice — узамен, замест.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карале́ўства, ‑а, н.

1. Манархічная дзяржава, на чале якой стаіць кароль (у 1 знач.).

2. Дзейнасць, праўленне караля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карале́ва, -ы, мн. -ы, -ле́ў, ж.

1. гл. кароль.

2. Жонка караля (у 1 знач.).

3. У шахматах: тое, што і ферзь (разм.).

4. перан., чаго. Пра жанчыну, якая вылучаецца як лепшая сярод іншых.

К. прыгажосці.

К. балю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Краго́ль ’трус’ (Сцяшк. Сл.). Ці не звязана з кароль ’тс’ (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каранава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад каранаваць.

2. у знач. прым. Надзелены манархічнай уладай; вянчаны на царства. Каранаваны кароль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кралі́ца ’труска’ (Сцяшк. Сл., Ян., Мат. Гом.). Гл. кароль 2. Магчыма, пад уплывам краля (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uncrowned [ˌʌnˈkraʊnd] adj. некаранава́ны

♦

the uncrowned king/queen (of smth.) некаранава́ны каро́ль/некаранава́ная карале́ва (чаго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Альфрэд (кароль) 3/228

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вангчук (кароль) 2/485

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Маціяш (кароль) 11/502

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)