фрэга́т¹, -а, М -га́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Ваеннае паруснае трохмачтавае судна.

2. У флоце некаторых краін: ваенны карабель для вартаўнічай службы супрацьлодачнай і супрацьракетнай абароны.

|| прым. фрэга́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэйфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; незак.

1. Быць у дрэйфе, рухацца пад уздзеяннем ветру або плыні.

Карабель дрэйфуе.

2. безас. Адхіляць ад руху ветрам або плынню.

Карвет пачало д. да берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

battleship [ˈbætlʃɪp] n. mil. вае́нны карабе́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

liner [ˈlaɪnə] n. ла́йнер (карабель, самалёт)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фла́гманскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флагмана, належыць яму. Флагманскі карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зая́карыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Паставіць на якар. Заякарыць карабель. Заякарыць лодку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spacecraft [ˈspeɪskrɑ:ft] n. (pl. spacecraft) касмі́чны карабе́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trójmasztowiec

м. трохмачтавы карабель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адо́граф, ‑а, м.

Электранавігацыйны прыбор, які аўтаматычна прачэрчвае на карце шлях, што праходзіць карабель.

[Грэч. (h)odos — дарога і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фла́гманскі Flagg-; марск фла́гманскі карабе́ль гл флагман

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)