злупі́цца, злупіцца; зак.

Разм. Злезці, садрацца з паверхні чаго‑н. Злупілася фарба з падлогі. Кара злупілася з дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

retribution [ˌretrɪˈbju:ʃn] n. fml (for) адпла́та, ка́ра;

retribution for terrorist attacks адпла́та за тэрарысты́чныя ата́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няўхі́льны, -ая, -ае.

1. Які не мае адхіленняў ад чаго-н.; пастаянны.

Н. рост вытворчасці.

2. Такі, што нельга парушыць, які не падлягае адвольнаму змяненню; абавязковы.

Н. закон.

3. Непазбежны, які вынікае з абставін; немінучы.

Над кожным злачынцам звісае няўхільная кара.

|| наз. няўхі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Báumrinde

f -, -n кара́ дрэ́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bestráfung

f -, -en пакара́нне, ка́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bórke

f -, -n кара́ (дрэва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Körperstrafe

f -, -n цяле́сная ка́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Züchtigung

f -, -en ка́ра, пакара́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gehírnrinde

f - кара́ галаўно́га мо́згу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бич м.

1. бізу́н, -на́ м.;

2. перен. (кара) ка́ра, -ры ж.; (бедствие) няшча́сце, -ця ср.;

3. перен. біч, род. біча́ м.;

бич сати́ры біч саты́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)