◎ Кваснэ́к ’камяк цеста, што пакідаюць у дзяжы для закваскі’, ’перапечка з хлебнага цеста, прызначаная для закваскі’ (Сл. паўн.-зах.). Да *квасняк. Гіперкарэктнае э пад націскам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nugget

[ˈnʌgɪt]

n.

1) камя́к -а́ m., камячо́к -ка́, кава́лак -ка m.

2) самаро́дак зо́лата

3) не́шта ва́ртаснае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wad​1 [wɒd] n.

1. па́чак;

a wad of (bank)notes па́чак гро́шай

2. кусо́к, кава́лак, камя́к (ваты, воўны і да т.п.);

a wad of chewing tobacco тытунёвая жва́чка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыко́мкаць экспр. ’пазабіваць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да ко́мкаць ’камячыць’, якое ад ко́м (гл.) з экспрэсіўным пераносам значэння ’збіць у камяк’. Параўн. рус. смал. прико́мкать ’завалодаць чужым, прысвоіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

масі́ў

(фр. massif = цяжкавагавы, ад лац. massa = глыба, камяк)

1) горнае ўзвышша аднароднай геалагічнай будовы (горны м.);

2) шырокая прастора, аднастайная па якіх-н. прыметах (напр. лясны м.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пракаўтну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Абл. Праглынуць. О, які смачны быў той крупнік! Сабастыян зараз успомніў і аж сліну пракаўтнуў. Сабаленка. Іван Сямёнавіч падышоў да магілы, намерыўся нешта сказаць, але не змог. Толькі пракаўтнуў даўкі камяк у горле і яшчэ ніжэй апусціў сівую галаву. Курто.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Knólle f -, -n, Knóllen m -s, -

1) камя́к, камячо́к

2) клу́бень

3) шы́шка, гуз, на́расць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сця́цца², сатну́ся, сатне́шся, сатне́цца; сатнёмся, сатняце́ся, сатну́цца; сця́ўся, сцяла́ся, -ло́ся; сатні́ся; зак. (разм.).

1. Сабрацца ў камяк, скурчыцца.

С. ад холаду.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Шчыльна злучыцца, сціснуцца (пра губы, зубы і пад.).

Губы сцяліся ад болю.

3. перан. Сціснуцца, выклікаўшы цяжкае дыханне (пра горла, грудзі і пад.).

Унутры ўсё сцялася.

Сцялося ад крыўды сэрца.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зацвярдзець пад уздзеяннем марозу.

Гразь к вечару сцялася.

|| незак. сціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

chunk

[tʃʌŋk]

n., informal

1) кава́лак -ка, камя́к -а́ m

chunk of wood — кало́да f.

2) прыса́дзісты чалаве́к або́ жывёліна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дры́са́к Калчадан, камяк жалезнай балотнай руды (Гродз., Слаўг.). Тое ж дрысга́ (Навагр., Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)