падпашнік назоўнік | мужчынскі род

Кавалак шчыльнай тканіны, прышыты знутры адзення пад пахамі, для засцярогі адзення ад поту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

акраец назоўнік | мужчынскі род

Кавалак хлеба, адрэзаны ад непачатага краю.

  • Мець свой а. хлеба.

|| памяншальная форма: акрайчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адкусіць дзеяслоў | закончанае трыванне

Аддзяліць зубамі або кусачкамі, шчыпцамі.

  • А. хлеба.
  • А. кавалак дроту.

|| незакончанае трыванне: адкусваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

soap​1 [səʊp] n. мы́ла;

a bar of soap кава́лак мы́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзярніна назоўнік | жаночы род

Тое, што і дзёран, а таксама кавалак дзёрну.

  • Плугамі ўзнімалі дзярніну.
  • Дзярнінай абкладваюць клумбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

адкавяліць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Адрэзаць вялікі кавалак чаго-н. і адкроіць.

  • А. лусту хлеба.

|| незакончанае трыванне: адкавельваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прасціна назоўнік | жаночы род

Доўгі і шырокі кавалак тканіны, які падсцілаецца на пасцелі.

|| памяншальная форма: прасцінка.

|| прыметнік: прасцінны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

укладыш назоўнік | мужчынскі род

Тое, што ўкладзена ў што-н. (напр., укладны ліст, кавалак чаго-н. і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

абсмажыць дзеяслоў | закончанае трыванне

Абпячы з усіх бакоў, падсмажыць.

  • А. качку.
  • А. кавалак мяса.

|| незакончанае трыванне: абсмажваць.

|| назоўнік: абсмажванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прынада назоўнік | жаночы род

Кавалак ежы, а таксама (пераноснае значэнне) усё тое, што прываблівае.

  • П. для рыбы.

|| прыметнік: прынадны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)