whitish [ˈwaɪtɪʃ] adj. белава́ты; бяля́вы;

whitish blue бле́дна-блакі́тны;

whitish green све́тла-зялёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aquamarine [ˌækwəməˈri:n] n.

1. min. аквамары́н

2. блакі́тна-зялёны ко́лер; ко́лер марско́й хва́лі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

та́лька¹, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Маток пражы або нітак рознай велічыні.

Пафарбавалі ў зялёны колер дзве талькі нітак.

2. Від матавіла, на якое звіваюць ніткі.

Наматаць ніткі на тальку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

seledynowy

бледна-зялёны, салатавы (колер)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зелянко́вы, ‑ая, ‑ае.

Шаравата-зялёны (пра колер). Гімнасцёрка зелянковага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

aeruginous

[ɪˈru:dʒɪnəs]

adj.

сіне-зялёны о́леру медзяно́й іржы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

aquamarine

[,ɑ:kwəməˈri:n]

1.

n.

1) аквамары́н -у m.а́мень сінява́та-зялёнага ко́леру)

2) сінява́та-зялёны ко́лер

2.

adj.

сінява́та-зялёны, аквамары́навы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дыва́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Выраб з цяжкай варсістай узорыстай тканіны, якім упрыгожваюць сцены, усцілаюць падлогу.

Сцяну аздабляў персідскі д.

Зялёны луг здаваўся шырокім дываном.

|| памянш. дывано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

|| прым. дывано́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зеляні́ць, зеляню, зяленіш, зяленіць; зак., што.

Рабіць зялёным, афарбоўваць у зялёны колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schte

f -, -n струк

grüne ~ — зялёны гаро́шак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)