в,
1. Трэцяя літара беларускага алфавіта, якая мае назву «вэ».
2. Выбухны, звонкі, губна-зубны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
в,
1. Трэцяя літара беларускага алфавіта, якая мае назву «вэ».
2. Выбухны, звонкі, губна-зубны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
р,
1. Васемнаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «эр».
2. Санорны, пярэднеязычны, зацвярдзелы, дрыжачы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
с,
1. Дзевятнаццатая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «эс».
2. Глухі, свісцячы, пярэднеязычны, шчылінны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ц,
1. Дваццаць пятая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «цэ».
2. Глухі, пярэднеязычны, змычна-шчылінны, свісцячы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ч,
1. Дваццаць шостая літара беларускага алфавіта, якая мае назву «чэ».
2. Глухі, пярэднеязычны, змычна-шчылінны, шыпячы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэрэбра́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Мазгавы.
2. Які ўтвараецца пры загібе кончыка языка к цвёрдаму паднябенню (пра зычныя гукі).
[Ад лац. cerebrum — мозг.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэнта́льны
(
зубны (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
свистя́щий
1.
2.
свистя́щий согла́сный свісця́чы
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
церебра́льный
церебра́льный парали́ч цэрэбра́льны пара́ліч (пара́люш);
церебра́льный согла́сный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рыба́ліць ’рыбачыць’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)