абвастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́стрыцца; зак.
1. Стаць больш тонкім, вострым, завастрыцца (пра рысы твару).
Скулы абвастрыліся.
2. Стаць больш успрымальным.
Зрок абвастрыўся.
3. Стаць больш моцным, цяжкім.
Хвароба абвастрылася.
4. Стаць больш напружаным.
Супярэчнасці абвастрыліся.
Барацьба на шахматным турніры абвастрылася.
|| незак.абвастра́цца, -а́ецца.
|| наз.абвастрэ́нне, -я, н. (да 2—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
vision
[ˈvɪʒən]
n.
1) зрок -у m., ба́чаньне n.
his vision is poor — у яго́ слабы́зрок
2) прадба́чаньне n., прані́клівасьць f.
3) зда́нь f.
4) летуце́ньне n., ма́ра f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прыту́плены, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад прытупіць.
2.узнач.прым. Які страціў сваю вастрыню, сілу; паслабелы. У майстэрні цемнавата, а зрок у Абрама ўжо быў прытуплены.Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экстраакуля́рны
(ад экстра- + лац. ocularis = вочны)
якому ўласціва бачыць без дапамогі вачэй (напр. э. зрок).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
напру́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
1. Зрабіць пругкім. Напружыць мускулы. □ Ціма напружыў цела, узмахнуў некалькі разоў рукамі, заграбаючы пад сябе ваду, і зноў пачаў апускацца, слабець.Пальчэўскі.
2.перан. Узмацніць, павысіць ступень праяўлення чаго‑н. (пра памяць, зрок, слых і г. д.). Мазанік напружыла ўсю сваю волю, усю вытрымку і ветліва ўсміхнулася салдату.Пятніцкі.Канстанцін Сяргеевіч напружыў зрок і пазнаў высокую постаць Жэні Коржаня і крыху ніжэйшую Цімы Дакутовіча. Трэцяга ён не ведаў.Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГЛАЎКО́МА
(ад грэч. glaukos блакітнавата-зялёны + ...ома),
хранічная хвароба вачэй, пры якой павышаецца ўнутрывочны ціск і зніжаецца зрок. У аснове глаукомы — парушэнне цыркуляцыі вочнай вадкасці (найчасцей адтоку).
Бывае глаукома першасная (самастойная хвароба; хварэюць у асн. людзі пасля 40 гадоў), другасная (ад інш. хвароб вачэй — рубцы рагавіцы, пухліны) і прыроджаная (ад дэфектаў развіцця вока). Пры першаснай глаукоме пашкоджваюцца абодва вокі; нялечаная хвароба прагрэсіруе і прыводзіць да слепаты. Прыкметы: унутрывочны ціск да 70—80 мм рт. ст. (у норме 18—27), боль вока і вакол яго, пачырваненне вока, ацёк рагавіцы, расшырэнне зрэнак, пагаршэнне зроку, моташнасць, ірвота. Пры любой форме глаукомы звужаецца поле зроку, пагаршаецца зрок, атрафіруецца зрокавы нерв. Лячэнне: медыкаментознае, лазернае і хірургічнае.