красці, раскрадаць, абкрадаць; цягаць, цягнуць, абіраць, зносіць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

цярпець, пакутаваць, трываць, зносіць, пераносіць, зазнаваць, вытрымліваць, трымацца

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ábreißen

*

1.

vt

1) абрыва́ць

2) зно́сіць, лама́ць (будынак)

2.

vi (s) адрыва́цца, абрыва́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ро́йка 1 (ру͡ойка) ’мядзведка, Gryllotalpa gryllotalpa’ (Сержп., Грам.). Да рыць ’капаць’ (гл.). Гэтае насякомае рые ў глебе норы да падземных частак раслін.

Ро́йка 2 ’рамонак, Matricaria L.’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Відаць, узыходзіць да польск. rojnik ’багун, Ledum palustre’, або да rojownik ’меліса, Melissa’. Названа паводле падабенства прыемнага паху, які прываблівае пчол.

Ро́йка 3 асудж. ’жанчына з непрыбранымі, распушчанымі валасамі, проставалосая’ (міёр., З нар. сл.). Генетычна звязана з смал., зах.-бранск. ро́йда ’непарадак у хаце, з адзеннем’, ’бязладны, неахайны чалавек’, якое, відаць, узыходзіць да уграфінскай крыніцы, параўн. вепс. roida ’капаць, рыць, раскопваць’, ’зносіць (будынак)’, ’раскідваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апа́дкі, ‑аў; адз. ападак, ‑дка, м.

1. толькі мн. Атмасферная вільгаць, якая выпадае на зямлю ў выглядзе дажджу, снегу і пад. «Дзень без ападкаў», — грыміць перадача, А дзень той з раніцы слёзна плача. Лужанін. [Наталька:] — Павінен.. [чалавек] думаць аб тым, як лепш прыстасавацца да сонца і да тых жа атмасферных ападкаў. Кулакоўскі.

2. Тое, што і апад. У Булыгавым садзе Лейба ўжо наводзіць свой парадак — выкошвае палын, падбірае і зносіць у кучу ападкі. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábtreiben

*

1.

vt

1) адганя́ць

2) вытру́чваць (плод)

2.

vi (s) марск. дрэйфава́ць

3) зно́сіць, адно́сіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gedúldig

1.

a цярплі́вы, пабла́жлівы, памярко́ўны

2.

adv цярплі́ва

álles über sich ~ ergéhen* lássen* — цярплі́ва зно́сіць усё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zusámmenreißen

*

1.

vt pyйнава́ць, разбіра́ць, зно́сіць (будынак)

2.

(sich) браць сябе́ ў ру́кі, (з ця́жкасцю) авало́дваць сабо́ю

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinreißen

*

1.

vt

1) надрыва́ць

2) лама́ць, зно́сіць (пабудову)

2.

vi (s) распаўсю́джвацца, укараня́цца (пра адмоўныя з’явы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

raze [reɪz] v.

1. разбура́ць ушчэ́нт; зно́сіць;

raze to the ground сце́рці з зямлі́;

The city was razed by the earthquake. Горад быў ушчэнт разбураны землетрасеннем.

2. выкрэ́сліваць, сціра́ць, згла́джваць;

raze out a word сце́рці або́ закрэ́сліць сло́ва;

raze from memory сце́рці з па́мяці;

raze from mind вы́кінуць з галавы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)