зно́сіць гл. знесці¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зно́сіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зно́шу зно́сім
2-я ас. зно́сіш зно́сіце
3-я ас. зно́сіць зно́сяць
Прошлы час
м. зно́сіў зно́сілі
ж. зно́сіла
н. зно́сіла
Загадны лад
2-я ас. зно́сь зно́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зно́сячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зно́сіць несов.

1. (в одно место) сноси́ть; (тяжёлые предметы — ешё) ста́скивать;

2. (сверху вниз) сноси́ть; (тяжёлые предметы — ещё) ста́скивать;

3. (переписывать, переносить вниз) сноси́ть;

4. (разрушать) сноси́ть; (ветром, водой — ещё) срыва́ть, уноси́ть;

5. (срубать) сноси́ть;

6. карт. сноси́ть, сбра́сывать;

7. (уходя, брать с собой, похищать) уноси́ть;

8. перен. (терпеть) сноси́ть, переноси́ть, выноси́ть;

1-8 см. зне́сці I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зно́сіць, зношу, зносіш, зносіць.

Незак. да знесці ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зне́сці¹, знясу́, знясе́ш, знясе́; знясём, знесяце́, знясу́ць; знёс, зне́сла і знясла́; знясі́; зне́сены; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць, спусціць уніз.

З. слоікі з варэннем у склеп.

2. каго-што. З сілай скінуць, зрушыць з чаго-н., адкуль-н.

Мост знесла (безас.) вадой.

Ураган знёс дах.

3. што. Разбурыць, разабраўшы, зняць з паверхні.

З. старую хату.

4. што. Тое, што і зняць (у 4 знач.).

5. каго-што. Прынесці з розных месц у адно (многае, многіх).

З. каменне ў кучу.

6. што. Адыходзячы, узяць з сабой, украсці.

З. чужую кнігу.

7. перан., што. Сцярпець, перанесці.

Моўчкі з. крыўду.

|| незак. зно́сіць, зно́шу, зно́сіш, зно́сіць.

|| наз. знос, -у, м. (да 3 знач.).

Стары дом ідзе на з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знасі́ць², знашу́, зно́сіш, зно́сіць; зно́шаны; зак., каго-што.

Занесці куды-н. і прынесці назад.

З. дзіця да ўрача.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нудзі́цца, нуджу́ся, ну́дзішся, ну́дзіцца; незак.

Зносіць нуду, быць у стане нуды (у 1 знач.).

Не нудзіся, слязамі гору не паможаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знашу́ зно́сім
2-я ас. зно́сіш зно́сіце
3-я ас. зно́сіць зно́сяць
Прошлы час
м. знасі́ў знасі́лі
ж. знасі́ла
н. знасі́ла
Загадны лад
2-я ас. знасі́ знасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час знасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зно́сіцца несов., страд. сноси́ться; ста́скиваться; срыва́ться; уноси́ться; сбра́сываться; переноси́ться; см. зно́сіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зно́сіцца ​1, ‑сіцца; незак.

Зал. да зносіць.

зно́сіцца ​2, зношуся, зносішся, зносіцца.

Незак. да знесціся ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)