znawczyni

ж. знаўца (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

herbalist [ˈhɜ:bəlɪst] n. збіра́льнік траў; зна́ўца траў; ле́кар, які́ лечыць тра́вамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АНТЫКВА́Р

(ад лац. antiquarius аматар, знаўца старажытнасцяў),

збіральнік і прадавец стараж. прадметаў, твораў мастацтва, рэдкіх кніг і інш. рэчаў.

т. 1, с. 397

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ménschenkenner

m -s, - чалавеказна́ўца, зна́ўца людзе́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эліні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паклоннік і знаўца старажытнай Грэцыі, элінскай культуры; спецыяліст у галіне старагрэчаскай філалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rzeczoznawca

м. знаўца, эксперт, спецыяліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arbiter

м. арбітр, суддзя; знаўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фі́зік

(гр. physikos = знаўца прыроды)

спецыяліст у галіне фізікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

whiz(z)​1 [wɪz] n.

1. свіст (кулі ў паветры)

2. infml ма́йстар, зна́ўца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прафесіяна́л

(с.-лац. professionalis = прафесіянальны)

добры спецыяліст, знаўца сваёй справы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)