праця́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі (—).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыякрыты́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: дыякрытычны знак гл. знак.

[Ад грэч. diakritikos — адметны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́та ж. (знак, метка) ме́та, род. ме́ты ж., ме́тка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́чаны, -ая, -ае.

Які мае на сабе нейкую метку, знак.

Мечаныя гусі.

Мечаная бялізна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ківо́к, кіўка́, мн. кіўкі́, кіўко́ў, м.

Нахіл галавы ў знак прывітання, згоды і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пыта́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отличи́тельный адме́тны, характэ́рны; адро́зны; (опознавательный) распазнава́льны;

отличи́тельные огни́ (на суда́х) распазнава́льныя агні́;

отличи́тельный знак распазнава́льны знак (знак адро́знення);

отличи́тельный при́знак адме́тная (характэ́рная, адро́зная) адзна́ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купю́ра², -ы, мн. -ы, -пю́р, ж. (спец.).

Каштоўная папера — аблігацыя або грашовы знак.

Старублёвая к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скі́петр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Жазло з каштоўнымі камянямі і разьбой — знак царскай улады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)