такы́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да такыру, з’яўляецца такырам. Такырныя землі. Такырная раўніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хана, належыць хану. Ханскі тытул. Ханскія землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паме́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да памесця. Памесныя землі. // Які валодае памесцем. Памеснае дваранства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іарда́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Іарданіі, іарданцаў, належыць ім. Іарданскія землі. Іарданская культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інды́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Індыі, індыйцаў, належыць ім. Індыйская літаратура. Індыйскія землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акі́нуты

1. оки́нутый;

2. забро́шенный, поки́нутый;

1, 2 см. акі́нуць;

○ ~тыя зе́млі — бро́совые зе́мли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

удзе́льны​II гіст.Léhns-;

удзе́льныя зе́млі кня́зя die Länderéien [der Lándbesitz] des Fürsten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абло́гавы, абло́жны:

абло́гавыя зе́млі bráchliegende Länderéi¦еn pl, Bráchland n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паадваёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адваяваць, завалодаць усім, многім або ўсімі, многімі. Паадваёўвалі свае землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблясі́ць, ‑ляшу, ‑лясіш, ‑лясіць; ‑лясім, ‑лесіце; зак., што.

Засадзіць лесам якую‑н. плошчу, мясцовасць. Аблясіць пясчаныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)