пазіты́ў, ‑тыва, м.

Здымак з негатыва, на якім светлыя і цёмныя часткі адпавядаюць іх сапраўднаму размеркаванню ў рэчаіснасці; проціл. негатыў.

[Ад лац. positivus — дадатны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zdjęcie

н.

1. здыманне; зняцце;

2. здымак, фотаздымак;

zdjęcie grupowe — групавы фотаздымак;

zdjęcie rentgenowskie — рэнтгенаўскі здымак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

take a photograph

рабіць зды́мак, фатаграфава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кадр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Асобны здымак на кіна- або фотаплёнцы.

На плёнцы 36 кадраў.

2. Асобная сцэна або эпізод з кінафільма.

На экране кадры з часоў вайны.

За кадрам — пра тое, што засталося за межамі непасрэдна адлюстраванага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтарадыягра́ма

(ад аўта + радыяграма)

фатаграфічны здымак, атрыманы пры дапамозе аўтарадыяграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ксерако́пія

(ад ксера- + копія)

копія, здымак, якія атрыманы шляхам ксераграфіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

трыянгуля́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Разбіўка паверхні на трохвугольнікі.

2. Геадэзічны метад знаходжання апорных пунктаў на зямной паверхні для тапаграфічных здымак і геадэзічных вымярэнняў мясцовасці.

[Ад. лац. triangulum — трохвугольнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнако́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя косы; з чорнымі косамі. Ён [Дзіега] паказваў мне здымак: Чарнакосая ў маністах. Ён шаптаў з тугою імя: Мар’яніта, Мар’яніта. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fotografia

ж.

1. фатаграфія;

barwna (czarno-biała) fotografia — каляровая (чорна-белая) фатаграфія;

2. фотаздымак; здымак;

fotografia amatorska — аматарскі здымак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

enlarge

[ɪnˈlɑ:rdʒ]

v.t.

1) пабо́льшваць; павялі́чваць (зды́мак)

2) пашыра́ць (сьветагля́д)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)