прытры́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. за што. Злёгку трымацца.

П. за парэнчы.

2. чаго. Трымацца бліжэй да чаго-н.

П. правага боку дарогі.

3. перан., чаго. Стаяць за што-н., дзейнічаць згодна з чым-н., мець схільнасць да чаго-н.

П. цвёрдых перакананняў.

П. традыцый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

каўчэ́г, ‑а, м.

1. Судна, у якім, згодна з біблейскім паданнем, выратаваўся ад «сусветнага патопу» Ной з сям’ёй і жывёлай.

2. У праваслаўнай царкве — скрынка для захоўвання асабліва каштоўных рэчаў; скарбонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́стэран-пра́тэран

(ад гр hysteron = згодна + proteron = раней, перад)

стылістычны прыём, калі парушаецца лагічная паслядоўнасць з’яў, што апісваюцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

verórdnungsgemäß, verórdnungsmäßig

a зго́дна з прадпіса́ннем [пастано́вай]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verspróchnermaßen, verspróchenermaßen

adv зго́дна з абяца́ннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

accordance [əˈkɔ:dəns] n. : in accordance with у адпаве́днасці з, зго́дна з;

act in accordance with the law дзе́йнічаць у адпаве́днасці з зако́нам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zgodnie

1. згодна; адзінадушна;

2. z czym згодна, у адпаведнасці з чым; паводле чаго;

zgodnie z umową — паводле пагаднення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адпаве́дна.

1. прысл. Належным чынам, як таго патрабуе дадзены выпадак.

Даведайся пра пастанову і дзейнічай адпаведна.

2. чаму і з чым, прыназ. з Д і Т. Згодна чаму-н., з чым-н., у залежнасці ад чаго-н.

Адпаведна сродкам.

Адпаведна закону.

Адпаведна з рашэннем.

|| наз. адпаве́днасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эпікурэі́зм, -у, м.

1. У старажытнагрэчаскай і рымскай філасофіі, а пазней у Францыі 17 ст.: вучэнне, згодна з якім асновай шчасця чалавека з’яўляецца задавальненне жыццёвых патрэб, разумная асалода і пакой.

2. Светапогляд, які ўзнік на глебе гэтага вучэння і бачыць сэнс жыцця ў асабістым задавальненні і камфорце (кніжн.).

|| прым. эпікурэ́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

lawfully

[ˈlɔfəli]

adv.

1) зако́нна

2) справядлі́ва, паво́дле зако́ну, зго́дна з зако́нам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)