Трупае́дзіна экспр. ‘сварлівая жанчына, заяда’ (клец., Бел. дыял. 3). Іранічнае ўтварэнне да труп і есці (гл.), параўн. польск. trupojadзвер, які харчуецца трупамі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падра́нак, ‑нка, м.

Спец. Звер або птушка, раненыя паляўнічым. — Што ж гэта з ёй [птушкай]? — Падранак яна, вось што. З адным вокам. Другое зарасло пухам. Бачыце?.. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

-тэрый

(гр. therion = звер)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «выкапнёвая жывёліна».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жирова́тьII несов.;

1. охотн. жырава́ць;

зверь жирова́л звер жырава́ў;

2. (тянуться вверх — о растениях) буя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mięsożerca

м.

1. драпежны звер;

2. аматар мясных страў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вы́зверыцца ’закрычаць са злосцю’; ’паглядаць зверам’ (БРС, Шат., КТС, Некр., Янк. Мат., Янк. II, Жд., 1, Інстр. III, Клім.). Да звер. Параўн. таксама звярэць, азвярэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

барсу́к

(цюрк. borsuk)

драпежны пушны звер сям. куніцавых з вострай мордай і доўгай грубай шэрсцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пажыра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да пажэрці.

2. перан. Знішчаць, спальваючы (пра полымя, агонь). Полымя.. загуляе па саламяных хрыбтах будынкаў, нібы прагны бязлітасны звер, пажыраючы іх. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрыяфілі́я

(ад гр. therion = звер + -філія)

перакрыжаванае апыленне некаторых раслін пры дапамозе млекакормячых (грызуноў і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад цкаваць.

2. у знач. прым. Які падвяргаўся цкаванню. Цкаваны звер.

•••

Цкаваны воўк — пра чалавека, які зведаў усё, пабываў у розных жыццёвых пераплётах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)