payable

[ˈpeɪəbəl]

adj.

1) плаце́жны, які́ трэ́ба заплаці́ць

2) з тэ́рмінам плацяжу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

okupić

okupi|ć

зак. заплаціць (за што); акупіць;

złotem ~ć milczenie — заплаціць золатам за маўчанне;

drogo ~ć pokój — дорага заплаціць за мір;

~ł to życiem — ён заплаціў за гэта жыццём

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прое́зд в разн. знач. прае́зд, -ду м.;

заплати́ть за прое́зд заплаці́ць за прае́зд;

у́зкий прое́зд ву́зкі прае́зд;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штраф штраф, род. штра́фу м.;

наложи́ть штраф накла́сці штраф;

взима́ть штраф браць штраф;

заплати́ть штраф заплаці́ць штраф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verstéuern

vt

1) заплаці́ць мы́та [по́шліну, пада́так] (за што-н.)

2) накла́сці по́шліну [мы́та, пада́так]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bludgeon​2 [ˈblʌdʒən] v.

1. біць дубі́наю

2. (into) пагража́ць, застра́шваць, прымуша́ць стра́хам (да чаго-н.);

He was bludgeoned into paying the money. Яго прымусілі заплаціць грошы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расплаці́цца, -плачу́ся, -пла́цішся, -пла́ціцца; зак.

1. з кім-чым. Заплаціць грошы каму-н. за што-н., разлічыцца за паслугі.

Р. з даўгамі.

2. перан., з кім. Адпомсціць, разлічыцца за прычыненую крыўду.

Р. з ворагам.

3. перан. Панесці пакаранне за што-н.

Здраднік расплаціўся за свае дзеянні.

|| незак. распла́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. распла́та, -ы, ДМ -пла́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыска́ць, сышчу́, сы́шчаш, сы́шча; сышчы́; сыска́ны; зак.

1. што з каго. Прымусіць вярнуць сабе што-н. пазычанае каму-н.; прымусіць заплаціць.

С. сто рублёў.

Пасвішчаш, пакуль сышчаш (прымаўка).

2. каго-што. Знайсці, адшукаць (разм.).

Чорт сем пар лапцей стаптаў, пакуль такую пару сыскаў (з нар.).

|| незак. сы́скваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сы́скванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

repudiate

[rɪˈpju:dieɪt]

v.t.

1) не прызнава́ць чаго́-н.; адкіда́ць

to repudiate a doctrine — адкі́нуць дактры́ну

2) адмаўля́цца прызна́ць або́ заплаці́ць

to repudiate a debt — адмо́віцца заплаці́ць доўг

3) вырака́цца

to repudiate a son — вы́рачыся сы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opłacić

opłaci|ć

зак.

1. аплаціць, заплаціць;

2. перан. расплаціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)