замата́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Матаючы, закруціць вакол чаго‑н., навіць на што‑н. Заматаць канец вяроўкі за слуп.

2. чым. Разм. Абкруціць, абматаць чым‑н. Заматаць шалікам шыю. Заматаць рану бінтам.

3. перан. Разм. Стаміць, знясіліць рознай работай, клопатамі і пад. Яго зусім заматалі розныя непаладкі.

замата́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць матаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́крутка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Прыстасаванне для запірання дзвярэй у выглядзе драўлянага брусочка, які круціцца на восі. Зося зачыніла дзверы, запёрла іх на закрутку і вярнулася ў хату. Гартны.

2. Заверцень, заварацень. [Дзед] зрабіў да аглабель новыя закруткі. Паправіў развалкі. Якімовіч.

закру́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закручваць — закруціць ​1 і стан паводле знач. дзеясл. закручвацца — закруціцца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́йка, ‑і, ДМ гайцы; Р мн. гаек; ж.

Металічная дэталь розных форм з адтулінай, што мае вінтавую разьбу для накручвання на што‑н. Нарэзаць гайку. Падцягнуць ключом гайкі.

•••

Аслабіць гайкі гл. аслабіць.

Аслаблі гайкі у каго — пра таго, хто страціў волю, здольнасць дзейнічаць.

Падкруціць (закруціць) гайку (гайкі) гл. падкруціць.

Слабіць гайка чыя або у каго — пра чыё‑н. бяссілле, няздольнасць зрабіць што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tie up

а) зьвяза́ць, завяза́ць

б) закруці́ць, загарну́ць у што

в) перашко́дзіць

г) быць заня́тым

I can't come tomorrow; I’m all tied up — Я не магу́ за́ўтра прыйсьці́; я ве́льмі заня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tighten [ˈtaɪtn] v.

1. сціска́ць; сціска́цца

2. наця́гваць; наця́гвацца; заця́гваць; заця́гвацца;

tighten a nut hard закруці́ць га́йку да ўпо́ру;

tighten discipline падцягну́ць дысцыплі́ну

♦

tighten one’s belt зацягну́ць папру́гу, падрыхтава́цца да го́ршых часо́ў

tighten up [ˌtaɪtnˈʌp] phr. v.

1. сціска́ць, замацо́ўваць

2. станаві́цца больш пі́льным, стро́гім;

The rules were tightened up. Правілы сталі больш жорсткімі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

угрэ́ць, угрэю, угрэеш, угрэе; зак.

Разм.

1. каго-што. Зрабіць, цёплым, нагрэць, сагрэць. Ледзь угрэлі гэту печ. Угрэць хату.

2. без дап. Прыгрэць. Угрэла сонца. Жней чародкі Ідуць паважна, як лябёдкі. Колас.

3. каго-што. Упарыць, моцна ўтаміць. Угрэць каня.

4. каго, па чым і без дап. Груб. Ударыць чым‑н., агрэць. Угрэць па патыліцы. □ Сабака, згледзеўшы гаспадара, з усіх ног кідаецца ў бульбоўнік. Нібы ведае: лепей быць далей ад гэтага панурага і злоснага чалавека — нізавошта можа ўгрэць ботам. Сачанка. [Дзед] глядзеў, есці даваў, але ці вуха закруціць ці плескача ўгрэе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закру́чваць несов.

1. (крутя, завинчивать, вворачивать внутрь) зави́нчивать, завёртывать;

2. (поворачивая) закрыва́ть, завора́чивать;

3. (крутя, завивать) закру́чивать;

4. (обвивая кругом, наматывать) закру́чивать, зама́тывать;

5. (придавать вращательное движение) закру́чивать;

6. (упаковывать, обёртывать) завёртывать, завора́чивать;

1-6 см. закруці́ць 1-4, 7, 8

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарну́ць

1. (загрэбці што-н сыпучае) zusámmenraffen vt, zusámmenscharren vt;

2. (запакаваць) éinpacken vt; éinwickeln vt (закруціць); éinhüllen vt (ахінуць);

3. (закрыць) schlíeßen* vt, zúmachen vt;

загарну́ць кні́гу das Buch schlíeßen* [zúschlagen*];

4. (загнуць край) úmschlagen* vt, hóchkrempeln аддз. vt; úmknicken vt (старонку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wrap

[ræp]

1.

v., wrapped or wrapt, wrapping, v.t.

1) ахіна́ць; атуля́ць, агарта́ць; аху́тваць

She wrapped the child in a blanket — Яна́ ахіну́ла дзіця́ ко́ўдрачкай

Wrap a shawl around you — Накі́нь ху́стку на сябе́

2) абго́ртваць; закру́чваць, заго́ртваць

to wrap with paper — закруці́ць у папе́ру

2.

n.

накі́дка f., плед -а m.

•

- under wraps

- wrap up

- wrapped up in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падці́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. што. Падцягваючы канцы чаго‑н., завязаць, абвязаць тужэй. Падціснуць воз з сенам. □ Старшыня нейкім адмысловым жаночым рухам падціснула ражкі касынкі пад падбародкам і дакранулася да локця юнака. Даніленка. // Закруціць тужэй. Агледзеў [Міша станок].. знешне, гайкі падціснуў, замяніў пасы ад злектраматора на прывод, уключыў. Мыслівец.

2. што. Падцягнуць пад сябе ці прыціснуць да сябе. Калмаценькі сабачка падціснуў хвост і стрымгалоў кінуўся ў садовы бункер, дзе звычайна хавалася ўся сям’я падчас ваенных нягод. Лужанін. // Шчыльна стуліць, сціснуць губы. Жанчыны сурова падціснулі вусны. Даніленка.

3. перан. Разм. Трохі павялічыцца (пра мароз, холад). Была адліга, потым падціснуў мароз, лісце падмерзла і цяпер звінела, быццам зробленае з гучнай жоўтай фольгі. Савіцкі. / у безас. ужыв. Уначы неяк сыпанула сёння [снегам] ды лёгенькім марозцам падціснула. Шынклер.

•••

Падціснуць (падцяць) хвост — стаць больш сціплым, менш ганарыстым, фанабэрыстым. Балбатуны падціснулі хвасты. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)