1. Словы, рух, жэст, звернутыя да каго-н. як знак добразычлівасці, дружалюбнасці, добрага пажадання і пад.
Адказаць на чыё-н. п.
Перадаць п.
2.нязм. Зварот да блізкага знаёмага пры сустрэчы (разм.).
П.!
Куды крочыш?
3. Вусны або пісьмовы зварот да каго-н. з выказваннем асабістай прыязнасці, добрага пажадання, салідарнасці і пад.
Гарачае п. абаронцам Радзімы.
Паслаць п. юбіляру
|| прым.прывіта́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
dróhend
a пагража́льны, пагро́зны
éine ~e Géste — пагро́злівы жэст
die ~e Gefáhr — пагро́за (вайны і г.д.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пагража́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1.каму і без дап. Рабіць пагражальны жэст рукой.
П. кулаком.
2.каму і чым. Папярэджваць з пагрозай пра што-н.
П. вайной.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), чым. Служыць прыметай (чаго-н. небяспечнага, непрыемнага).
Рака пагражае разлівам.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каму-чаму. Пра што-н. дрэннае, што з’яўляецца пагрозай каму-, чаму-н.
Пагражае гангрэна.
|| зак.пагразі́ць, -ражу́, -ро́зіш, -ро́зіць (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пагразі́ць, ‑гражу, ‑грозіш, ‑грозіць; зак.
1. Зрабіць пагражальны жэст. Пагразіць свавольнікам. □ Амелька пагразіў кулаком у бок сяла і пачаў заводзіць свой матацыкл.Якімовіч.Таццяна пагразіла пальцам: — Сынок, нельга самому браць.Пальчэўскі.
2. Выказаць пагрозу. — А я закрычу! — пагразіў Рабушка.Новікаў.— Ну што ж, наракай пасля на сябе, — пагразіў тады Брава Жыватоўскі.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эфе́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які стварае ўражанне, эфект (у 1 знач.), прыцягвае ўвагу. Паказаўшы.. [гасцям] збожжа, Марыя Захараўна запрасіла паглядзець на яе ўласныя дасягненні. — Яны не такія эфектныя, дзівосныя.Дубоўка.// Разлічаны на тое, каб стварыць эфект. Эфектны жэст. □ Дужа было б цікава падаць умоўлены знак іменна ў воўчай скуры. Дзед Талаш любіў эфектныя сцэны.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
V-sign[ˈvi:saɪn]n.
1. знак перамо́гі або́ надзе́і на перамо́гу; знак ухвале́ння (жэст паднятымі ў выглядзе літары V указальным і сярэднім пальцамі далонню ўперад)
2. знак неадабрэ́ння або́ абурэ́ння (такі ж знак, але далонню назад)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
неакрэ́слены, ‑ая, ‑ае.
1. Дакладна нявызначаны, няпэўны. Далёкая і адказная камандзіроўка за тысячы кіламетраў зноў адрывала.. [Карніцкага] ад сям’і на неакрэслены час.Паслядовіч.Асабовая форма 1‑ай асобы множнага ліку абазначае дзеянне вялікай групы, неакрэсленай множнасці, у якую можа ўваходзіць і той, хто гаворыць.Граматыка.
2. Невыразны, няясны. Для [Кузьмы Чорнага] паняцце Радзіма не была чымсьці абстрактным, неакрэсленым, адасобленым ад чалавека.Кудраўцаў.// Які нічога не выяўляе, не выказвае. Неакрэслены жэст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bewégung
f -, -en
1) рух
sich in ~ sétzen — прыхо́дзіць у рух, зару́хацца
2) хвалява́нне, узру́шанасць
3) жэст
4) вайск. мане́ўр; перамяшчэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прыгразі́ць, ‑гражу, ‑грозіш, ‑грозіць; зак.
З пагрозай папярэдзіць аб чым‑н., паабяцаць зрабіць што‑н. непрыемнае. Прыгразіць судом. □ Косцік ніяк не хацеў абуваць важкіх чаравікаў — прывык бегаць босыя. Ды сястра прыгразіла, што не возьме яго, і хлопчык паслухмяна абуўся.Даніленка.Лявонка ад страху замірае, бо маці толькі што прыгразіла яму дзедам Запрудам, які можа яго забраць.Асіпенка.// Зрабіць пагражальны жэст, рух. — Падлогу запэцкаеш, хіба не бачыш, толькі што памылі, — Паліна Антонаўка прыгразіла яму пальцам і зачыніла дзверы на зашчапку.Нядзведскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
motion
[ˈmoʊʃən]1.
n.
1) рух -у m.
in motion — у ру́ху, на хаду́
to set (put) in motion — пусьці́ць у ход (машы́ну, спра́ву)
2) рух це́ла, рукі; жэст -у m.
3) прапано́ва f. (на пасе́джаньні)
2.
v.
паказа́ць жэ́стам або́ кі́вам галавы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)