скуча́ющий

1. прич. які́ (што) ну́дзіцца; які́ (што) суму́е, які́ (што) марко́ціцца; см. скуча́ть;

2. прил. журбо́тны, марко́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Léichenbittermiene

f -, -n разм. вы́раз тва́ру як на хаўту́рах, журбо́тны твар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

міно́рны

(іт. minoire)

1) муз. які мае сумную, тужлівую афарбоўку (напр. м-ая мелодыя);

2) перан. сумны, журботны (напр. м. настрой).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

bolesny

bolesn|y

1. балючы; балесны;

~a rana — балючая рана;

~e słowa — балючыя словы;

2. журботны; засмучаны;

~e westchnienie — журботны ўздых;

dusznica ~a мед. стэнакардыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zafrasowany

zafrasowan|y

занепакоены; патрывожаны; заклапочаны; засмучаны; журботны;

~а mina — заклапочаны выгляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

smutny

сумны, смутны, маркотны, журботны, тужлівы;

smutny pan — супрацоўнік службы бяспекі; сачок; ціхун

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

woeful

[ˈwoʊfəl]

adj.

1) гаро́тны; су́мны, журбо́тны

a woeful expression — гаро́тны, су́мны вы́раз

2) жа́ласны, ва́рты жа́лю

a woeful sight — жа́ласнае відо́вішча

3) зага́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

печа́льный

1. (невесёлый) марко́тны; (огорчённый) засму́чаны; (грустный) журбо́тны;

печа́льная пе́сня журбо́тная пе́сня;

2. (достойный сожаления, жалкий) су́мны;

печа́льное происше́ствие су́мнае здарэ́нне;

печа́льный коне́ц су́мны кане́ц.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тускно́та ‘маркота, смутак, сум’ (Байк. і Некр., Адм.). Ранняе запазычанне з польск. tęsknota ‘туга, смутак, журба’, пра што сведчыць замена другаснага насавога на у (Булыка, Выбр. пр., 122) < *tъskn‑ota < *tъsknъ ‘смутны, журботны, тужлівы’, ‘варты жалю, мізэрны’ (гл. папярэдняе слова), што дало натуральным шляхам прыметнік ckny ‘тс’. Ст.-польск. tesknić sobie ‘быць у роспачы, засмучаным’, дзе пазней пад уздзеяннем ‑n‑ галосны гук ‑e‑ стаў насавым гукам > tęsknić (Борысь, 632), магчыма, было крыніцай ст.-бел. тескнети ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

БЭРД (Baird) Тадэвуш

(26.7.1928, г. Гродзіск-Мазавецкі, Польшча — 2.9.1981),

польскі кампазітар, прадстаўнік польскага авангардызму. Чл. АМ ГДР (1979). Праф. (1977). Вучыўся ў Дзярж. вышэйшай муз. школе ў Варшаве (1947—51), Варшаўскім ун-це (1948—50). У 1949 засн. (з К.Сяроцкім і Я.Крэнцам) творчую суполку «Група-49». Творчую дзейнасць пачынаў пад уплывам неакласіцызму. З 1956 новую кампазіцыйную тэхніку (серыйная тэхніка, санорыка, пуантылізм) спалучаў з традыцыйнай. Сярод тв.: опера «Заўтра» (муз. драма, 1966); З сімфоніі (1950, 1952, 1969); канцэрты з арк., у т. л. «Журботны» для альта (1975); «Эротыка» для сапрана і арк.; «Эцюд» для «вакальнага арк.», ударных і фп.; Варыяцыі без тэмы; камерна-інстр. і вак. творы. Адзін з заснавальнікаў міжнар. муз. фестываляў «Варшаўская восень» (з 1956). Дзярж. прэміі Польшчы 1951, 1964, 1970.

Н.К.Мазоўка.

т. 3, с. 385

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)