declaration [ˌdekləˈreɪʃn] n.

1. дэклара́цыя (дакумент)

2. зая́ва; абвяшчэ́нне;

the declaration of war аб’яўле́нне/абвяшчэ́нне вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Imprtmeldung

f -, -en і́мпартная дэклара́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Deklaratin

f -, -en дэклара́цыя, зая́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zlldeklaration

f -, -en мы́тная дэклара́цыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

enuncjacja

ж. афіцыйная заява; дэкларацыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Regerungserklärung

f -, -en ура́давая дэклара́цыя [зацва], ура́давае паведамле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

statement [ˈsteɪtmənt] n.

1. зая́ва, сцвярджэ́нне, дэклара́цыя, канстата́цыя;

a formal statement афіцы́йная зая́ва;

an inaugural statement усту́пная дэклара́цыя;

make a statement рабі́ць зая́ву

2. вы́піска раху́нку (у банку)

3. fml выка́званне;

Clearness of statement is mo re important than beauty of language. Яснасць выказвання важнейшая за прыгожыя словы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verlutbarung

f -, -en дэклара́цыя, паведамле́нне, абве́стка

mtliche ~ — афі- цы́йнае паведамле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Дакляра́цыя ’абяцанка’ (БРС). У ст.-бел. мове деклярация, деклярацыя ’аб’яўленне, абвяшчэнне’ (засведчана з 1600 г., гл. Булыка, Запазыч., 90). З польск. declaracja ’тс’, а гэта з лац. declarātio. Параўн. даклярава́ць (гл.). Гл. яшчэ дэклара́цыя. Таксама запазычаннем з польск. мовы з’яўляецца рус. деклара́ция (якое прыйшло ў рус. мову ў Пятроўскую эпоху).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Праграма міру і міжнароднага супрацоўніцтва» (дэкларацыя) 5/397

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)