discus [ˈdɪskəs] n. sport дыск;

the discus кіда́нне ды́ска

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disc, disk

[dɪsk]

n.

дыск -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВІНЧЭ́СТЭР ЭВМ , тое, што жорсткі магнітны дыск.

т. 4, с. 188

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

DJ [ˈdi:dʒeɪ] n. (скар. ад disc jockey) дыджэ́й, дыск-жаке́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dysk, ~u

м.

1. дыск;

rzut ~iem — кіданне дыска;

2. камп. дыск;

twardy dysk — цвёрды дыск;

stacja ~ów — дыскавод;

3. мед. дыск

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Móndscheibe

f - ме́сячны дыск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пласці́нка ж разм (дыск з запісам) Schállplatte f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

turntable

[ˈtɜ:rn,teɪbəl]

n.

1) паваро́тны круг

2) дыск (прайграва́льніка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ша́йба, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Падкладка пад гайку ці плешку шрубы ў выглядзе плоскага металічнага кольца.

2. Невялікі цяжкі гумавы дыск, які ўжыв. пры гульні ў хакей.

Шайбу! (вокліч хакейных балельшчыкаў, якія падахвочваюць ігракоў).

|| прым. ша́йбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

discus

[ˈdɪskəs]

n., pl. -cuses or -ci

дыск -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)