Бабачка ’матыль’ (Інстр. II). Рус. ба́бочка, укр. (бойк.) ба́бочка ’тс’. Памяншальная форма ад ба́бка (гл.), якая абазначала і розных насякомых. У аснове называння ляжыць уяўленне, што душа памершага (продка, бабулі) працягвае сваё існаванне ў выглядзе матыля. Як семантычную паралель параўн. рус. дыял. ду́шачка ’матыль’ (ад душа́), новагрэч. ψυχάρι ’матыль’ (< ψυχή ’душа’), лац. animula, animulus ’начны матыль’ (< anima ’душа’). Патабня, К истории, 4, 78; РФВ, 7, 69; Праабражэнскі, 1, 10; Фасмер, 1, 100. Але Махэк (Studie, 118 і наст.) лічыць, што справа ідзе аб уяўленні пра «бабу-чарадзейку» (з гэтым згаджаецца Важны, O jménech, 86, гл. таксама Лапацін, Этимология, 1963, 288, дзе прыводзяцца новыя семантычныя аргументы). Не пераконвае Ёль, Elern., 99 (слав. baba ’матыль’ — гэта народнаэтымалагічнае пераўтварэнне першапачатковай элементарнай «вобразнай» асновы тыпу pepe‑, якая маецца ў розных мовах; крытыку гл. Важны, O jménech, 86).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апага́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

1. Стаць брудным, паганым.

2. перан. Стаць апаганеным. Душа апаганілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душ (род. ду́ша, (процедура) ду́шу) м. душ;

◊ хало́дны д. — холо́дный душ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

content​2 [kənˈtent] n. задавальне́нне, здавальне́нне, здаво́ленасць, здаво́ленне;

♦

to one’s he art’s content уво́лю, усма́к, ко́лькі душа́ захо́ча/пажада́е

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прыдушка́ць ’захутаць усяго цалкам’ (Ян.). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад душа́ (гл.) з матывацыяй ’схаваць душу (г. зн. чалавека; тут немаўля)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

надрыва́ться

1. наддзіра́цца; надрыва́цца;

2. надрыва́цца, падрыва́цца;

надрыва́ться со́ смеху надрыва́цца ад сме́ху;

се́рдце (душа́) надрыва́ется сэ́рца (душа́) надрыва́ецца;

3. страд. наддзіра́цца; надрыва́цца; падрыва́цца; см. надрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псіха-

(гр. psyche = душа)

першая састаўная частка складаных слоў, якая выражае паняцці «псіхіка», «псіхічны».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

heart-to-heart

[,hɑ:rttəˈhɑ:rt]

adv.

шчы́ра, адкры́та (пагавары́ць), ад душы́, душа́ ў душу́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

psyche

[ˈsaɪki]

n.

1) душа́, дух (чалаве́ка); псы́хіка f.

2) ро́зум -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наро́схрыст, прысл.

Расшпіліўшыся, расхінуўшы краі адзежы. Кашуля наросхрыст. □ Работа мая падыходзіла ўжо к канцу, калі да машыны падбег хлопец у сіняй спяцоўцы і вайсковым бушлаце наросхрыст. Кулакоўскі. У дзвярах будкі без шапкі, з раскудлачанымі валасамі, у расхінутай наросхрыст ватоўцы стаяў пуцявы абходчык. Васілёнак.

•••

Душа наросхрыст гл. душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)