Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.
Разм. Пачаць дурэць. // Зрабіць дурасць (у 2 знач.). — Калі ж чаго не зразумее, Або не ў часе задурэе, Ці так падыме часам спрэчку, — Стаў на калені і на грэчку!Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вычвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.
Разм. Вырабляць штукі, рабіць што‑н. незвычайнае; вытвараць. // Свавольнічаць, дурэць. Не так ужо заўсёды і смешна бывала, што.. [Мішка] гаворыць ці вычварае, гэты няўрымслівы, блазнюкаваты дзяцюк.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ґіле́ць ’свавольнічаць, гарэзаваць, дурэць’ (Сл. паўн.-зах.). Паводле Сл. паўн.-зах., запазычанне з літ.gyliúoti ’шалець’.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ачмурэ́ць (БРС, Бяльк., Яўс.), ашмурэць (Юрч.), ачмуры́ць ’адурачыць’ (Касп.), ачмураць (БРС). Ад чмурэць ’дурэць, чадзець’, чмуры́ць ’дурыць’. Гл. чмур.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Твэ́рыць ’дурэць, гарэзнічаць’ (капыл., Жыв. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад тварыць ’вытвараць’ (гл. тварыць1) пад уплывам чвэ́рыць ’тс’, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Мадрава́ць, драг.модро̂ва́тэ ’дурэць, сваволіць, забаўляцца’ (Нар. лекс.). Укр.мудрова́ти ’мудрыць, мудрагеліць’, польск.mądrować і г. д. Да мудрава́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ulk
m -s, -e жарт, сваво́льства
~ tréiben* — дуры́цца, дурэ́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вытвара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.
Разм. Вырабляць, тварыць, вычвараць. [Раман:] — Здзекаваўся [князь] з людзей, забіваў іх бізунамі і такія вытвараў штукі, што ўрэшце і зямлі цяжка стала насіць яго.Колас.// Свавольнічаць, дурэць. [Васіль:] — Амелька, кінь ты жарты свае вытвараць.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)