кула́н

(цюрк. kulan)

дзікі азіяцкі асёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арха́р, ‑а, м.

Дзікі горны баран, які водзіцца ў гарах Цэнтральнай Азіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асля́к, ‑а, м.

1. Дзікі асёл.

2. Тое, што і мул ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bestialski

зверскі, люты, дзікі;

bestialski mord — зверскае (лютае) забойства;

bestialski naród — дзікі народ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

boar [bɔ:] n. (pl. boar or boars)

1. (дзі́кі) каба́н, дзік

2. кныр

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unchristian [ʌnˈkrɪstʃən] adj.

1. нехрысція́нскі;

unchristian behaviour нехрысція́нскія паво́дзіны

2. AmE ва́рварскі, дзі́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ха́тні, -яя, -яе.

1. гл. хата.

2. Прыватны, сямейны.

Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

Хатнія жывёлы і птушкі.

5. у знач. наз. ха́тнія, -іх. Члены сям’і.

Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

martiálisch

a баявы́, ваяўні́чы; дзі́кі, зло́сны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

здзічэ́лы

1. (дзікі) verwíldert;

2. перан. (нелюдзімы) ménschenscheu, úngesellig, schüchtern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wild land

дзі́кі, ненасе́лены край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)