wnderlich

a дзі́ўны, дзіво́сны

ein ~er Kauz — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geezer

[ˈgi:zər]

n., Sl.

дзіва́к -а́ m., старэ́ча -ы m. (перава́жна пра мужчы́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Малахолдзівак, дурнаваты’ (Юрч.), малахольны ’нястрыманы’ (Касп.), ’нервовы, неўраўнаважаны’ (Сцяц. Сл.), малахольный ’неразумны, легкадумны’ (шкл., Мат. Маг.), малахолля ’хваравітасць розуму’ (КЭС, лаг.). Рус. малахольный ’разумова непаўнацэнны, дурнаваты’, ’няўдачлівы’. Узыходзіць да навагрэч. μελαγχολικός ’меланхалічны’, μελαγχολία ’сум’ (Краўчук, вусн. паведамл.), аднак шляхі яго пранікнення невядомыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

freak [fri:k] n.

1. вы́радак, пачва́ра;

a freak of nature памы́лка прыро́ды

2. цуд, незвыча́йная/нечака́ная з’я́ва

3. infml дзіва́к

4. infml фана́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gawky

[ˈgɔki]

1.

adj.

нехлямя́жы; дзіўны́

2.

n.

дзіва́к -а́ m., недарэ́ка -і m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

стра́нность ж.

1. дзі́ўнасць, -ці ж.;

2. (странная манера) дзіва́цтва, -ва ср.;

челове́к со стра́нностями дзіва́к, чалаве́к з дзіва́цтвамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Mnschenskind

n -(e)s, -er разм.

~! — дру́жа!, чалаве́ча!, дзіва́к-чалаве́к!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ndeln

pl ло́кшына, вермішэ́ль

ine lkige Ndel — разм. дзіва́к, дзіва́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Originl

n -s, -e

1) арыгіна́л, аўтэ́нтык

2) арыгіна́л, дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шаляні́ца, ‑ы, м. і ж.

1. Безразважны чалавек; дзівак. — Пусці!.. Ах!.. А няхай цябе з маладзіцаю! От шаляніца, чуць усе вантробы не вытрасла, — злаваўся нарокам Сцяпан. Крапіва.

2. Дураслівы, свавольны чалавек. А гэты Юзік-шаляніца, Малы яшчэ, зусім дурніца, Так пад нагамі і таўчэцца. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)