semiweekly

[,semiˈwi:kli]

1.

adj.

паўтыднёвы

2.

adv.

двойчы на ты́дзень

3.

n.

паўтыднёвік -а m.а́сапіс, газэ́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рандэ́ль

(фр. rondelle = кружок)

верш з 13 радкоў, звязаных дзвюма скразнымі рыфмамі, з якіх першы паўтараецца тройчы, а другі двойчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прашыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Шыпець некаторы час. Валодзя, як дамовіўся з Сяргеевым, двойчы прашыпеў, нібы цецярук на таку: «Чу-у-у-у-шы-ы-ы...» Федасеенка. // што і без дап. Сказаць што‑н. шыпячым голасам. — Што, баішся заходзіць? Сорамна? — не сказала, а прашыпела Галіна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

semimonthly

[,semiˈmʌnӨli]

1.

adj.

паўме́сячны

2.

adv.

паўме́сячна, дво́йчы ў ме́сяц

3.

n., pl. -lies

паўме́сячнік а́сапіс, бюлетэ́нь)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

скупану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Аднакр. да скупацца. Скупанулася [Ганна] двойчы ў ціхай вадзе. Дубоўка. — Скупануцца б цяпер, — млява прапанаваў Паўлік. Беразняк. / у перан. ужыв. А калі ты любіш паразважаць на розныя высокія тэмы або проста скупануцца ў хвалях прыемных мар, то і гэтаму ніхто не перашкодзіць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cake [keɪk] n.

1. торт, піро́жнае; кекс; піро́г

2. ляпёшка

3. кава́лак, кава́лачак (мыла)

cakes and ale весяло́сць, прые́мнасць;

you cannot have your cake and eat it too адзі́н піро́г не́льга з’е́сці дво́йчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Асекура́цыя ’паручыцельства’, асекуратар ’паручыцель доўгу’ (Нас.: ужываецца сярэднімі класамі). Гарб. прыводзіць лац. assecuratio. Ст.-бел. ассекурация (Вясноў, Бел. лекс., 35; Гіст. лекс., 109). Ст.-укр. ассекурація, ассекурувати(ся) з XVII–XVIII ст., захоўваецца і ў сучаснай мове. У беларускую праз польскую з лацінскай мовы. Няма патрэбы лічыць, што гэта запазычанне адбывалася двойчы, як Гіст. лекс., 237.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прашнурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

1. што. Прашыць шнурам, нанізаць на шнур. Прашнураваць сшытак.

2. перан. Прайсці некалькі разоў па адным і тым жа месцы. Гаспадар зноў двойчы прашнураваў з хлява ў гумно і назад. Брыль. Як ганчак, збіўшыся з зайцавага следу, Васіль прашнураваў туды і сюды, а потым выбег на вуліцу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр.

1. Утварыць рэзкі звонкі гук, стукнуўшы чым‑н. металічным або шкляным; бразнуць. На кухні гаспадыня звякнула пасудай, і я адскочыў ад люстэрка. Карпюк.

2. Разм. Пазваніць па тэлефоне. — Я двойчы з імі размаўляў — ніяк, уперліся.. і ўся гутарка. Можа, ты звякнеш, цябе лепш паслухаюць... Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

другаго́днік м. Stzengebliebene (sub) m -n, -n ; Stzenbleiber m -s, - (разм.);

ён дво́йчы быў другаго́днікам у шко́ле er ist in der Schle zwimal stzen gebleben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)