liability [ˌlaɪəˈbɪləti] n.

1. (for) адка́знасць; абавя́зак;

absolute/limited liability неабмежава́ная/абмежава́ная адка́знасць

2. pl. liabilities econ. даўгі́, грашо́выя абавяза́цельствы

3. infml перашко́да; абу́за, даку́ка, назо́ла

4. (to) схі́льнасць;

liability to infectious diseases схі́льнасць да інфекцы́йных захво́рванняў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

влезть сов., в разн. знач. уле́зці, мног. паўла́зіць; (наверх) узле́зці, мног. паўзла́зіць;

◊

ско́лько влезет ко́лькі ўле́зе;

влезть в долги́ уле́зці ў даўгі́;

влезть в ду́шу уле́зці ў душу́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zadłużyć się

зак. завінаваціцца; нарабіць даўгоў;

zadłużyć się po uszy — ўлезці па вушы ў даўгі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

full-length

[,fʊlˈleŋӨ]

adj., adv.

1) на ўве́сь рост (пра партрэ́т, лю́стра)

2) да зямлі́ (пра суке́нку), даўгі́ (пра фу́тра, паліто́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сту́дзень ​1, ‑я, м.

Першы месяц каляндарнага года. А ў студзені — на белым полі Наўкруг чысцюткія снягі... Даруй, зямля, што я ніколі Аддаць не здолею даўгі. Матэвушаў. — Халадэча! У студзені мароз быў невялікі, а ў лютым з першых дзён раз’юшыўся... М. Ткачоў.

сту́дзень ​2, ‑ю, м.

Разм. Тое, што і студзіна, квашаніна. Вылі на стале таксама масла, пульхныя дамашнія пірагі, талерка студзеню, пакрытага белым тлушчам. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

arrears

[əˈrɪərz]

n., pl.

1) адстава́ньне, запазьне́ньне n.

His work is in arrears — Ён адста́ў у пра́цы

2) даўгі́ pl., запазы́чанасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shag

[ʃæg]

n.

1) цьвярды́я, пакудла́чаныя валасы́ або́ поўсьць, ко́смы pl.

2) даўгі́, цьвярды́ ворс (сукна́, ткані́ны)

3) калма́тая ткані́на

4) махо́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

elongate

[ɪˈlɔŋgeɪt]

1.

v.t.

падаўжа́ць (-ца); расьця́гваць (-ца)

2.

adj.

1) падо́ўжаны

2) прадо́ўжаны

3) Bot. даўгі́, вы́цягнуты й ву́зкі (як ліст вярбы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

жа́ласны, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае жаласць, спачуванне; жаласлівы. [Лена] часта мела даўгі ў касу ўзаемадапамогі і часта пісала жаласныя заявы ў прафсаюз. Лупсякоў. // Поўны суму, журботы. Ветру не было, а дрот бесперапынку гуў прыемным звонам, ціхім, аднатонным і жаласным, як казкі гэтых панурых лясоў і балот Палесся. Колас.

2. Схільны да спачування; спагадлівы, чуллівы. Жаласны чалавек. □ Вочы старой пацяплелі, і ўсе рысы яе твару расплыліся ў жаласную ўсмешку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АДСУ́ТНАСЦЬ БЕЗ ВЕ́СТАК,

у цывільным праве ўстаноўлены судом факт працяглай (не менш за адзін год) адсутнасці асобы і звестак пра яе ў месцы яе пастаяннага жыхарства. Прызнанне факта адсутнасці без вестак праводзіцца па заяве зацікаўленай фіз. або юрыд. асобы і цягне за сабой пэўныя юрыд. вынікі: над маёмасцю адсутнага ўстанаўліваецца апека, з яго маёмасці выдаецца забеспячэнне асобам, якіх ён паводле закону абавязаны ўтрымліваць, пагашаюцца даўгі па яго абавязацельствах. У выпадку яўкі ці выяўлення месца знаходжання адсутнага суд адмяняе сваё рашэнне аб прызнанні факта адсутнасці без вестак. Гл. таксама Абвяшчэнне памерлым.

т. 1, с. 139

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)