chrześniaczka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
chrześniaczka
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. Клікаць, зваць, падзываць. —
2. Гучна гаварыць, крычаць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сястра́н ’пляменнік’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
герцагі́ня, ‑і,
Жонка або
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
графі́ня, ‑і,
Жонка або
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́чухна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вікантэ́са, ‑ы,
Жонка або
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эрцгерцагі́ня, ‑і,
Жонка ці
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няве́ста, -ы,
1. Дзяўчына або жанчына, якая выходзіць замуж; маладая.
2. Дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уце́ха, -і,
1. Забава, задавальненне.
2. Той, хто (тое, што) прыносіць радасць, задавальненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)