дакро́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Крочачы, дасягнуць якога‑н. месца. Дакрочыць да вёскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кар’еры́зм, -у, м.

Пагоня за кар’ерай (у 1 знач.), імкненне любымі спосабамі дасягнуць асабістага поспеху ў якой-н. сферы дзейнасці, не зважаючы на інтарэсы іншых.

Службовы к.

|| прым. кар’еры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дакапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., да чаго.

1. Капа́ючы, дасягнуць чаго-н., знайсці што-н.

Д. да клада.

2. перан. Даведацца, дашукацца (разм.).

Д. да сутнасці.

|| незак. дако́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даслужы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак.

1. Служачы, дасягнуць чаго-н.

Д. да чыну капітана.

2. Атрымаць непрыемныя вынікі сваімі адмоўнымі паводзінамі (разм., іран.).

Ну што, даслужыўся?

|| незак. даслу́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

узвы́сіцца, -ы́шуся, -ы́сішся, -ы́сіцца; зак.

1. Узняцца ўвысь, падняцца вышэй навакольнага (паэт.).

2. перан. Дасягнуць больш высокага грамадскага становішча, значэння.

Жаданне ў.

|| незак. узвыша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. узвышэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

згуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Дасягнуць зладжаных дзеянняў у сумеснай гульні. Футбольная каманда добра згулялася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасяга́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога можна дасягнуць, які можна ажыццявіць. Ставіць перад сабой дасягальныя мэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dotrzeć

зак.

1. дабрацца, дасягнуць; дайсці;

dotrzeć do celu — дасягнуць мэты;

2. тэх. прыцерці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́дасканаліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш успрыімлівым, тонкім, вострым.

2. Дасягнуць поспеху, дайсці да дасканаласці ў выкананні чаго-н.

|| незак. выдаскана́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дапілава́цца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

Разм. Пілуючы, дасягнуць канца ці якога‑н. месца. Дапілавацца да сярэдзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)