kontrakt, ~u

м.

1. кантракт; дагавор, дамова;

kontrakt eksportowy — экспартны кантракт; кантракт па экспарце;

kontrakt na dostawę — кантракт на пастаўку;

zawrzeć kontrakt — заключыць кантракт;

zerwać kontrakt — скасаваць кантракт;

unieważnić kontrakt — аб’явіць кантракт (дамову) нядзейсным;

objąć ~em — уключыць у кантракт;

warunki ~u — умовы кантракта;

2. ~y — мн. уст. кірмаш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

porozumienie

porozumieni|e

н. пагадненне; дамова;

dojść do ~a z kim — прыйсці да пагаднення з кім;

w ~u z kim — па дамоўленасці з кім;

~e handlowe — гандлёвае пагадненне;

~e dwustronne — двухбаковае пагадненне;

~e gospodarcze — эканамічнае пагадненне;

~e międzynarodowe — міжнароднае пагадненне;

~e wielostronne — шматбаковае пагадненне;

zawrzeć ~e — заключыць пагадненне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пагадне́нне

1. (згода) Überinkunft f -, -künfte, Überinkommen n -s, -, inverständnis n -ses, -se; bmachung f -, -en (змова);

пагадне́нне адбыло́ся das Überinkommen kam zu Stnde [zustnde];

прыйсці́ да пагадне́ння з кім sich mit j-m verständigen, mit j-m überinkommen* аддз;

паво́дле ўзае́мнага пагадне́ння nach biderseitigem inverständnis;

паво́дле пагадне́ння verinbarungsgemäß;

2. (дамова) bkommen n -s, -;

двухбако́вае пагадне́нне bilaterles [zwiseitiges] bkommen;

ура́давае пагадне́нне Regerungsabkommen n, bkommen auf Regerungsebene;

тае́мнае пагадне́нне Gehimabkommen n -s, -;

шматбако́вае пагадне́нне multilaterles bkommen;

удзе́льнікі пагадне́ння Vertrgsparteien pl;

3. (прымірэнне) Versöhnung f -;

джэнтльме́нскае пагадне́нне дып Gentleman’s Agreement [´dʒɛntlmənz ə´gri:mənt] n -, -, pl -, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

układ, ~u

м.

1. сістэма; структура;

układ słonieczny — сонечная сістэма;

układ nierwowy — нервовая сістэма;

układ scalony — інтэгральная схема;

2. размяшчэнне; расстаноўка; суадносіны;

układ alfabetyczny — алфавітны парадак;

układ sił — суадносіны сіл;

3. дагавор, дамова;

zerwać układ — парушыць дамову;

4. перамовы;

prowadzić ~y — весці перамовы;

zerwać ~y — сарваць перамовы;

5. геал. рэльеф;

6. манера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кало́ць 1, калю, колеш, коле; незак., каго-што.

1. Датыкаючыся чым‑н. вострым, выклікаць боль. Хвойнік рабіўся ўсё гусцейшым і гусцейшым. Іголкі балюча калолі рукі, твар. Шамякін. [Маці] засынала і пальцы калола іголкай. Бядуля. // Выклікаць востры, калючы боль. З мёрзлай зямлі ўзнімаўся пякучы пыл і калоў твар, як іголкамі. Чорны. // безас. Пра адчуванне вострага, пранізлівага болю, калацця. Ад невыразнага жалю падгіналіся ногі, тонкімі іголкамі калола пад сэрца, забівала дух. Мурашка. Далёка на захад распасцёрся акіян і так блішчаў на сонцы, што аж у вочы калола. Маўр.

2. Утыкаючы што‑н. вострае, рабіць дзірку, адтуліну ў чым‑н.; праколваць. Калоць паперу. Калоць шылам скуру.

3. Разм. Рабіць укол, уколы. — Дык жа баліць, як колюць, — жаласліва цягнуў Алік. Ваданосаў.

4. Разм. Бадаць, пароць (рагамі). Бедная тая дамова, дзе вала коле карова. Прыказка.

5. без дап. Ваюючы, б’ючыся, наносіць каму‑н. раны вострай зброяй. Усе стралялі з блізкай дыстанцыі. Крычалі, стралялі, падалі, стагналі, калолі штыхамі. Чорны.

6. Забіваць чым‑н. вострым (свіней). У адной з шчылін бервяна тырчала адмысловае шыла, якім Варташэвіч калоў свіней. Гурскі.

7. і без дап.; перан. Рабіць каму‑н. з’едлівыя, колкія заўвагі; папракаць каго‑н. [Жанчыны].. рабілі невялічкі перапынак, абедалі і з новымі сіламі калолі адна другую самымі адвостранымі словамі. Пянкрат. // Пра варожы, пільны позірк. [Таццяна] не бачыла .. [немцаў], але адчувала, што іх пільныя позіркі колюць яе спіну. Шамякін. Заўсёды былі мною нездаволены. Вечна калолі мяне, як цвікамі, злоснымі вачамі. Бядуля. // Выклікаць непрыемнае пачуццё, раздражняць. Другое, што [Любу] непрыемна калола — гэта сустрэча з новай свякрухай. Васілевіч.

•••

Калоць (у) вочы — а) чым папікаць, дакараць, сарамаціць. — Калоць мне вочы сынам я нікому не дазволю! — цвёрда папярэдзіў .. [Кірыла], чамусьці звяртаючыся да Тукалы. Шамякін; б) быць непрыемным каму‑н., раздражняць. Не так балеў Кустрэю гэты авёс, як калолі яму вочы і гладкія бакі і таўсматы карак Цімохавага бычка. Колас.

Праўда вочы коле гл. праўда.

кало́ць 2, калю, колеш, коле; незак., што.

Рассякаць на часткі; расшчапляць, раздрабняць. Калоць дровы. Калоць лёд. Калоць цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nrecht

n -(e)s несправядлі́васць

~ hben — не мець ра́цыі, памыля́цца

~ tun* — дзе́йнічаць няпра́вільна [несправядлі́ва]

~ bekmmen* — не мець ра́цыі; памыля́цца; быць няпра́вільна пакара́ным

j-m ~ gben* — лічы́ць, што хто́сьці памыля́ецца [не ма́е ра́цыі]

es gescheht ihm ~ — яго́ крыўдзяць

zwschen Recht und ~ nicht unterschiden können* — не ве́даць, што до́бра, а што дрэ́нна

im ~ sein — не мець ра́цыі, памыля́цца

mit ~, zu ~ — няпра́вільна, дарма́

etw. zu ~ tun* — дзе́йнічаць [рабі́ць, абыхо́дзіцца] несправядлі́ва ў чым-н.

der Vertrg bestht zu ~ — дамо́ва [дагаво́р] не ма́е зако́ннай сі́лы [не правамо́цная, -ны]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

umowa

umow|a

ж. умова, дамова, дагавор, пагадненне, кантракт;

~a celna — мытны дагавор;

~а dwustronna — двухбаковы дагавор;

~a handlowa — гандлёвы дагавор; гандлёвае пагадненне;

~a kupna-sprzedaży — дагавор куплі-продажу;

~а o pracę — працоўнае пагадненне;

~a o wymianie towarowej — дагавор (пагадненне) аб тавараабмене;

~а wstępna — папярэдні дагавор;

podpisać ~ę — падпісаць дагавор;

sporządzić ~ę — аформіць (скласці) дагавор;

cicha ~a — маўклівае паразуменне;

~a na piśmie — пісьмовы дагавор;

~a zbiorowa — калектыўны дагавор;

w myśl ~y — згодна з дагаворам;

zgodnie z ~ą — адпаведна з дамовай;

wbrew ~ie — насуперак дагавору;

zawrzeć ~ę — заключыць (падпісаць) дагавор;

zerwać ~ę — скасаваць дагавор;

dobijać ~y — ударыць па руках, заключыць здзелку (угоду)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)