дамо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
дамо́ва |
дамо́вы |
| Р. |
дамо́вы |
дамо́ў |
| Д. |
дамо́ве |
дамо́вам |
| В. |
дамо́ву |
дамо́вы |
| Т. |
дамо́вай дамо́ваю |
дамо́вамі |
| М. |
дамо́ве |
дамо́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дамо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў і -о́ваў, ж.
1. Вусная або пісьмовая дамоўленасць аб узаемных абавязацельствах.
Д. на пастаўку лесу.
2. Дакумент, у якім зафіксаваны ўмовы аб узаемных абавязацельствах.
Мірная д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дагаво́р, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -у. Пісьмовае або вуснае пагадненне; дамова.
Падпісаць д.
2. -а. Дакумент, у якім падаюцца звесткі аб узаемных абавязацельствах; дамова.
|| прым. дагаво́рны, -ая, -ае.
На дагаворных пачатках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канве́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (афіц.).
Міжнародная дамова, пагадненне па якім-н. спецыяльным пытанні.
|| прым. канвенцы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абавяза́цельства, -а, мн. -ы, -аў, н.
1. Грашовы пазыковы дакумент (спец.).
2. Афіцыйна дадзенае абяцанне або дамова, якія патрабуюць абавязковага выканання.
Дагаворныя абавязацельствы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
contract1 [ˈkɒntrækt] n. кантра́кт, дамо́ва, дагаво́р, пагадне́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
догово́р м. дагаво́р, -ру; дамо́ва, -вы ж.; (о документе) дагаво́р, -ра м.; (условие) умова, -вы ж.;
ми́рный догово́р мі́рны дагаво́р; мі́рная дамо́ва;
догово́р о ненападе́нии дагаво́р аб ненападзе́нні;
торго́вый догово́р гандлёвы дагаво́р;
догово́р о взаимопо́мощи дагаво́р (дамо́ва) аб узаемадапамо́зе;
гаранти́йный догово́р гаранты́йны дагаво́р;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pact
[pækt]
n.
міжнаро́дная дамо́ва, пагадне́ньне; пакт -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)