bweisen

* vt

1) адхіля́ць; адмаўля́ць; адсыла́ць

er wrde abgewesen — яму́ далі́ адка́з, яго́ не прынялі́

2) адбіва́ць (наступ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

папрапада́ць сов. (о многих, о многом)

1. (без пользы) пропа́сть;

2. (затеряться) пропа́сть, исче́знуть; запропасти́ться;

3. поги́бнуть, пропа́сть;

~да́лі азі́мыя ад маро́зу — поги́бли (пропа́ли) ози́мые от моро́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hazy [ˈheɪzi] adj.

1. тума́нны, затума́нены; няя́сны, засла́ны мгло́й;

hazy weather пахму́рнае надво́р’е;

hazy wood лес, аху́таны мгло́й;

a hazy view тума́нныя да́лі

2. няя́сны, неакрэ́слены, няпэ́ўны;

I have a hazy idea… Мне здаецца…

3. (пра чалавека) няўпэ́ўнены, збянтэ́жаны, паста́ўлены ў тупі́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

а́йсберг, ‑а, м.

Плывучая ледзяная гара, абломак ледавіка. І вось ужо адкрытая прастора, Там-сям, як лебедзь, айсберг праплыве. Звонак. Праз чорныя ночы, між айсбергаў хмурых Плылі яны [караблі] ў далі ў ліхія марозы. Броўка.

[Англ. iceberg з сканд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кро́за, ‑ы; мн. крозы, кроз; ж.

Уст. Летуценне, мара. Ты прыпомні юнацкія прозы, Ты прыпомні далёкія далі. Кляшторны. Я з вершам праходжу жыццёвыя тракты, Я з вершам — і ў крозах, і ў сне... Таўбін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

1. Памыць, палошчучы ў вадзе; выпаласкаць. Прапаласкаць бялізну.

2. Прамыць, прадэзінфіцыраваць паласканнем (рот, горла). Віцьку далі прапаласкаць рот нейкай вадой. Паўлаў.

3. і без дап. Паласкаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успамі́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і успамін. Сябры скарысталі вясёлы свой настрой для розных смешных успамінкаў і далі волю нестрыманаму смеху. Колас. Хвалі быстра ляцяць удаль адна за адной, успамінкі нясуць дарагія. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазва́ння, прысл.

Зусім, начыста, поўнасцю. Мы салдацкую клятву далі — Знішчыць граніцу крывавую, сцерці дазвання. Куляшоў. З лёгкай рукі Язэпа Дубінца маёнтак пана Паўзуновіча-Валькоўскага згарэў дазвання, і разам з ім згарэла ўся дакументацыя камендатуры. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняме́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў адчувальнасць; адзеравянелы. Застаяўшыся на месцы, конь нецярпліва кудысь памыкаўся, можа, каб размяць сваё занямелае цела, а можа, каб вырвацца ад няпрошаных гаспадароў. Колас.

2. перан. Маўклівы, прыціхлы. Занямелыя далі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасваво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Сваволіць некаторы час. Пеця любіў пасваволіць, а часам і пакрыўдзіць каго-небудзь з аднагодкаў. Сіняўскі. Толькі бліснуць маланкі, Віхор Раскалыша Нарачы далі, Выплывае з глыбіняў вугор Пасваволіць на хвалі. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)