дакульга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Кульгаючы, дайсці да якога‑н. месца. Дакульгаць да лавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dobrnąć

зак. дайсці; дацягнуцца; давалачыся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обнища́ть сов. збядне́ць, згале́ць; (впасть в нищету) дайсці́ да жабра́цтва (да ўбо́гасці).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дагаспада́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Гаспадарачы, дайсці да непажаданых вынікаў, давесці гаспадарку да заняпаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далі́цца, ‑ліецца і ‑льецца; зак.

Льючыся, дайсці да якога‑н. узроўню, мяжы; дацячы (пра вадкасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усма́гнуць, -ну, -неш, -не; усма́г, -гла; -ні́; зак.

1. Дайсці да знямогласці ад смагі.

Усмаг араты за дзень на полі.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перасохнуць ад недахопу вільгаці.

Зямля ўсмагла, патрэскалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экста́з, -у, м.

1. Найвышэйшая ступень захаплення, пры якой чалавек даходзіць да самазабыцця.

Дайсці да экстазу.

Гаварыць што-н. у экстазе.

2. Від афектыўнага псіхічнага расстройства, непрытомна-раз’юшаны стан (спец.).

|| прым. экстаты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакі́снуць, ‑не; пр. дакіс, ‑ла; зак.

Кіснучы, дайсці да стану гатоўнасці; укіснуць. Капуста дакісла. Цеста дакісла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Дайсці да гатоўнасці пры мачэнні; вымакнуць. Яблыкі ўмоклі. Скуры ўмоклі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verármen

vi (s) збядне́ць, дайсці́ да гале́чы (пра насельніцтва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)