2. У некаторых картачных гульнях — карты, якія атрымліваюць у дадатак да здадзеных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; пр. прыпраў, ‑прала; зак., што і чаго.
Спрасці яшчэ, у дадатак да спрадзенага. Прыпрасці трохі нітак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
side dish
дада́так да гало́ўнае стра́вы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
append
[əˈpend]
v.t.
далуча́ць (як дада́так); дадава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
uzupełnienie
н. дапаўненне, дадатак; вайск. папаўненне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Прыло́ж (прыло́ш) ’абложная зямля’ (іван., ДАБМ). Фанематычны карэлят з рэгулярным чаргаваннем зычнага асновы (магчыма, пад уплывам абло́жны) да незафіксаванага *прыло́г, якое працягвае прасл.*prilogъ < *priložiti < *ložiti, гл. таксама лажы́ць. Рус.дыял.прило́га ’прырэзаны зямельны ўчастак’, стараж.-рус.прило́гъ ’дадатак’ (Сразн., XI ст.), польск.przylóg, przyłóg, przełóg ’цаліна’, славен.prilog, priloga, серб.-харв.прилог, балг.прилог ’дадатак, дабаўка’, ст.-слав.прилогъ ’прыбаўка, прыбаўленне, дадатак’. Гл. таксама Скок, 2, 282; БЕР, 5, 719. Звяртае на сябе ўвагу семантычнае супадзенне з рум.pêrlóg ’аблог’, запазычанае ў сваю чаргу з балг.прелог ’тс’ (БЕР, 6, 94).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
напрыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Прыпісаць у дадатак да чаго‑н. многа каго‑, чаго‑н. Напрыпісваць лішніх працадзён. Напрыпісваць у дом кватарантаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прымалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
Намаляваць у дадатак да ўжо намаляванага. Затым падумаў [Пятруська] крыху, падстругаў аловак і прымаляваў яшчэ чырвоную [зорку] да казырка.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)