prostacki

грубы; вульгарны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arogancki

нахабны; грубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bark​1 [bɑ:k] n.

1. га́ўканне, брэх

2. рэ́зкі гук

3. рэ́зкі/гру́бы адка́з, рэзкі/гру́бы зваро́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

эўфемі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, якім замяняюць грубы, непажаданы або непрыемны выраз.

[Ад грэч. euphēmía.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брута́льны

(лац. brutalis)

грубы, жорсткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

де́рзкий

1. дзёрзкі; (грубый) гру́бы, грубія́нскі;

2. (смелый) дзёрзкі; адва́жны, сме́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ill-mannered [ˌɪlˈmænəd] adj. fml гру́бы, няве́тлівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тапо́рны разм (грубы) grob; úngehobelt (пра чалавека)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аляпава́ты, ‑ая, ‑ае.

Зроблены без густу, груба. Аляпаваты ўзор. // перан. Грубы, няўклюдны. Аляпаватае разважанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плебе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плебея, належыць яму. // Уст. Уласцівы плебею; грубы, вульгарны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)