аднаго́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м., чый або з кім (разм.).

Чалавек аднаго года нараджэння з кім-н.; равеснік.

|| ж. аднаго́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hogmanay [ˈhɒgməneɪ] n. (у Шатландыі) наваго́дняя ноч, святкава́нне дня Но́вага го́да (31 снежня)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лі́пень, ‑я, м.

Сёмы месяц каляндарнага года.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакаві́к, ‑а, м.

Трэці месяц каляндарнага года.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэ́рвень, ‑я, м.

Шосты месяц каляндарнага года.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лета (пара года) 8/518—519; 12/28

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

трохгадо́вы

1. (продолжающийся три года) трёхгоди́чный, трёхгодово́й, трёхле́тний;

2. (рассчитанный на три года) трёхгоди́чный, трёхгодово́й;

3. (трёх лет от роду) трёхле́тний, трёхгодова́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задыя́к, -а, м. (спец.).

Пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

Знакі задыяка (абазначэнне 12 сузор’яў, праз якія праходзіць задыяк).

|| прым. задыяка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фенало́гія, -і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае сезонныя з’явы ў жывой прыродзе, змены ў раслінным і жывёльным свеце, абумоўленыя зменай пор года і ўмовамі надвор’я.

|| прым. феналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хму́рны, -ая, -ае.

1. Пахмурны, воблачны (пра неба, надвор’е і пад.).

Х. дзень.

Хмурная пара года.

2. перан. Сумны, пануры.

Гаспадар сядзеў х.

Х. настрой.

|| наз. хму́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)