уме́рить сов. зме́ншыць; (сдержать) стрыма́ць, сці́шыць; (укротить) утаймава́ць;

уме́рить тре́бования зме́ншыць патрабава́нні;

уме́рить гнев стрыма́ць гнеў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

змякчы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць больш мяккім, эластычным.

Скура змякчылася.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.) перан. Аслабець, зменшыцца.

Боль змякчыўся.

Гнеў змякчыўся.

3. перан. Стаць менш суровым.

Бацька змякчыўся.

Сэрца змякчылася.

|| незак. змякча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. змякчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ungovernable [ʌnˈgʌvənəbl] adj. fml не паслухмя́ны; неўтаймава́ны;

fly into an ungover nab le rage нястры́мана разгне́вацца, раз’ю́шыцца, упа́сці ў гнеў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Zorn

m -(e)s гнеў, лю́тасць, злосць, раз’ю́шанасць

séinen ~ an j-m áuslassen* — сарва́ць свой гнеў на кім-н.

in ~ geráten* — раззлава́цца, разлютава́цца, раз’ю́шыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

outrage​1 [ˈaʊtreɪdʒ] n.

1. абурэ́нне, гнеў, пачуццё знява́гі

2. парушэ́нне зако́на/прысто́йнасці; ганьбава́нне;

an outrage against humanity злачы́нства су́праць чалаве́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

задзе́ць, ‑дзену, ‑дзенеш, ‑дзене; заг. задзень; зак., каго-што.

Разм. Палажыць, засунуць куды‑н. так, што цяжка знайсці; дзець, падзець. А бацька сек, пытаў скрозь гнеў: — Куды «начаткі», гад, задзеў? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ліць¹, -лью, -льеш, -лье і -лію, -ліеш, -ліе; вы́лі; -літы; зак., што.

1. з чаго. Выдаліць, прымусіць выцечы адкуль-н. (вадкасць).

В. ваду з вядра.

2. перан. Даць выхад якім-н. пачуццям, выказаць.

В. гнеў на каго-н. В. усё, што было на душы.

3. Зрабіць шляхам ліцця, адліць.

В. звон з медзі.

|| незак. выліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сці́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.

1. каго-што. Зрабіць больш павольным рух, ход і пад.; затрымаць, прыцішыць каго-, што-н.

Машына сцішыла ход.

С. хуткасць матацыкла.

2. каго (што). Супакоіць, угаварыць каго-н. перастаць шумець, плакаць і пад.

С. дзіця.

3. што. Зрабіць менш адчувальным, аслабіць што-н.

С. боль.

С. гнеў (прыглушыць).

|| незак. сціша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

hamować

незак. тармазіць; запавольваць, затрымліваць, стрымліваць;

hamować gniew перан. стрымліваць гнеў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

змякчы́цца сов., в разн. знач. смягчи́ться;

ску́ра ~чы́лася — ко́жа смягчи́лась;

гнеў ~чы́ўся — гнев смягчи́лся;

гук ~чы́ўся — звук смягчи́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)