Вашава́цьглыбока рыць’ (Шат.); ’калыхаць’ (Сцяц.), вашаваць|вайшаваць ’цяжка працаваць; падымаць, варочаць; калыхаць; рыць зямлю (аб свіннях)’. Параўн. польск. waszować ’выцягваць з вады бярвенні пры сплаве лесу’ і літ. vašúoti ’рваць, торгаць кручком; біць’ (гл. Весці АН БССР, 1969, № 4, 130).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мы́слячы,

1. ‑ая, ‑ае. Здольны глыбока і самастойна мысліць; надзелены здольнасцю філасофскага мыслення.

2. Дзеепрысл. незак. ад мысліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́л, ‑у, м.

Куча чаго‑н. наваленага. Праз якую пару месяцаў калочкі дарожніка глыбока схаваліся пад навалам зямлі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інты́мны

(фр. intime, ад лац. intimus = асабісты, унутраны)

1) глыбока асабісты, патаемны; сардэчны (напр. і-ыя перажыванні);

2) блізкі, прыязны, таварыскі (напр. і-ыя адносіны).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

запа́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., -падзе́; запа́ў, -па́ла; зак.

1. Заваліцца куды-н., за што-н.

Кавалак мыла запаў за шафу.

2. Удацца ўнутр, стаць запалым.

Вочы запалі.

3. перан. Глыбока замацавацца, захавацца.

Словы запалі ў душу.

Што гэта запала табе ў галаву?

|| незак. запада́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прочу́вствовать сов. адчу́ць; (пережить) перажы́ць; (испытать) зазна́ць (ула́сным пачуццём);

музыка́нт глубоко́ прочу́вствовал произведе́ние музыка́нт глыбо́ка адчу́ў (перажы́ў) твор.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дружалю́бнасць ж Frundlichkeit f -, -en; Frundschaftlichkeit f -, -en;

быць глыбо́ка ўра́жаным дружалю́бнасцю von der Frundlichkeit [Frundschaftlichkeit] tief beindruckt sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

tief ghend

a марск. які́ глыбо́ка сядзі́ць; глыбо́кі (аб супярэчнасцях)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зашаране́лы, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты шэранню; заінелы. Ледзь зашаранелыя, лісты шапацелі пад нагамі і не давалі глыбока правальвацца ў набраклым вадою балоце. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светабудо́ва, ‑ы, ж.

Кніжн. Сусвет (у 1 знач.). І дзесьці глыбока заварушылася пачуццё цяжкага непаразумення перад недасканаласцю светабудовы, перад яе супярэчлівасцю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)