извива́ться

1. выгіна́цца, выкру́чвацца; (виться) ві́цца;

2. (заискивать) выгіна́цца, по́ўзаць;

3. (хитря, уклоняться) круці́цца, выкру́чвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даба́віцца, ‑віцца; зак.

Дадаткова далучыцца да чаго‑н.; прыбавіцца, падбавіцца. Дабавіўся новы клопат. / у безас. ужыв. Літаратуры фальклорнай у нас крыху дабавілася. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́віцца, ‑віцца; незак.

1. Рабіцца вадкім ад награвання да высокай тэмпературы (пра цвёрдыя целы). Ад высокай тэмпературы плавіцца шкло.

2. Зал. да плавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крэ́па ’шырокі шарсцяны жаночы пояс’ (ТС). Да крапіць, крэпкі (гл.). Параўн. таксама крэпацца ’віцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

curl​2 [kɜ:l] v.

1. ві́цца, завіва́цца

2. завіва́ць

3. скру́чвацца

curl up [ˌkɜ:lˈʌp] phr. v. ску́рчвацца; скру́чвацца ў клубо́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

piąć się

незак.

1. узлазіць;

2. (пра расліны) віцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абяскро́віцца, ‑віцца; зак.

1. Стаць бяскроўным, страціўшы многа крыві; пабляднець. Нейкае імгненне.. [Пыжык] стаяў нібы скамянелы. Твар пабялеў, губы абяскровіліся. Шыловіч.

2. перан. Стаць слабым, нежыццяздольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзіра́віцца, ‑віцца; зак.

Зрабіцца дзіравым; знасіцца. Прадзіравіцца дах; дзе тут будзеш перакрываць, забіў так-сяк дошкамі дзіркі, каб не капала на галаву — і ўсё. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schlängeln

(sich) 1) ві́цца, выпіна́цца

2) перан. выкру́чвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kríngeln

vi i (sich) скру́чвацца ў ко́льца, ві́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)