ві́цца, ую́ся, уе́шся, уе́цца; уёмся, уяце́ся, ую́цца; ві́ўся, віла́ся, віло́ся; ві́ся; незак.

1. Расці завіткамі.

Хмель уецца вакол дрэва.

Валасы ўюцца.

2. Рабіць звілістыя рухі або мець звілісты напрамак.

Паміж гор вілася рэчка.

3. Лятаючы, кружыцца.

Пчолы ўюцца роем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ую́ся
вію́ся		 віё́мся
уё́мся
2-я ас. уе́шся
віе́шся		 віяце́ся
уяце́ся
3-я ас. уе́цца
віе́цца		 ую́цца
вію́цца
Прошлы час
м. ві́ўся вілі́ся
ж. віла́ся
н. віла́ся
віло́ся
Загадны лад
2-я ас. ві́ся ві́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уючы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́цца несов.

1. (обвиваться вокруг чего-л.) ви́ться;

хмель уе́цца каля́ дрэ́ва — хмель вьётся вокру́г де́рева;

2. (завиваться, закручиваться) ви́ться;

валасы́ ўю́цца — во́лосы вью́тся;

3. (делать извилистые движения телом) ви́ться;

вуж уе́цца каля́ ног — уж вьётся во́зле ног;

4. (летая, кружиться) лета́ть, ви́ться;

пчо́лы ўю́цца ро́ем — пчёлы лета́ют (вью́тся) ро́ем;

5. (иметь извилистое направление) ви́ться, извива́ться, змеи́ться;

рэ́чка ўе́цца памі́ж гор — ре́чка вьётся (извива́ется, змеи́тся) ме́жду гор;

6. (подниматься, извиваясь кольцами, спиралью) ви́ться, клуби́ться;

над чыгунко́м віла́ся па́ра — над чугунко́м ви́лся (клуби́лся) пар;

7. (развеваться — о флаге, знамени и т.п.) ви́ться, развева́ться;

8. страд. ви́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́цца, ую́ся, уе́шся, уе́цца; уёмся, уяце́ся, ую́цца і вію́ся, віе́шся, віе́цца; віёмся, віяце́ся, вію́цца; пр. ві́ўся, віла́ся, віло́ся; заг. ві́ся; незак.

1. Абвівацца вакол чаго‑н. Віецца фасоля з павіслымі стручкамі-лапаткамі. Гарэцкі. // Завівацца (пра валасы). У кожнага над левым вухам віўся чуб «па-казацку». Чорны.

2. Рабіць звілістыя рухі целам. Вуж уецца каля ног. // Мець звілісты напрамак. Плямістай жоўта-зялёнай змейкай уецца чыгунка сярод лясных гушчароў. Шынклер. Як ручай дарога ўецца. Зарыцкі. // перан. Круціцца, увівацца каля каго‑н. з якой‑н. мэтай. Віцца каля дзяўчыны.

3. Лётаючы, кружыцца. Каля твару назольна віліся камары. Мележ.

4. Уздымацца лёгкім струменьчыкам. З коміна віўся дымок. Якімовіч.

5. Развявацца (пра флаг, сцяг і пад.). Шум і гоман у сталіцы, Сцяг ля сцяга ўецца. Купала.

6. Зал. да віць.

•••

Віцца вужакай — падлізвацца, падлашчвацца да каго‑н.

Віцца роем — кружыцца, круціцца, чапляцца адно за другое (пра думкі).

Віцца ўюном — выкручвацца, хітрыць, падхалімнічаць.

У трубы віцца — вельмі добра расці (пра расліны).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́цца

1. (пра валасы) sich lócken, sich kräuseln; sich wéllen;

2. (вакол чаго-н) sich schlíngen*, sich wínden*; sich ránken (пра расліны);

3. (падымацца віхрам) áufwirbeln vi (s);

пыл віе́цца der Staub wird áufgewirbelt;

4. (кружыцца) kréisen vi;

пту́шкі ўю́цца [вію́цца] над ле́сам die Vögel kréisen über dem Wald;

5. (мець звілісты напрамак) sich schlängeln;

ручэ́й уе́цца [віе́цца] der Bach schlängelt sich;

6. (развявацца) wéhen vi, fláttern vi (пра сцяг і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кучара́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Пра валасы: віцца, закручвацца ў кучары.

Валасы на скронях кучаравяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашчаслі́віцца, -віцца; безас.; зак., каму і без дап.

Тое, што і пашчаслівіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нездаро́віцца, -віцца; безас., незак., каму.

Пра адчуванне недамагання.

З раніцы штосьці нездаровіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыва́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -віцца; незак.

Выдзяляць кроў; кроватачыць.

Рана крывавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даві́цца

‘скончыць віцца’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. даўе́цца даўю́цца
Прошлы час
м. даві́ўся даві́ліся
ж. даві́лася
н. даві́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)