склеп м. Kller m -s, -;

ві́нны склеп Winkeller m;

парахавы́ склеп Plverkammer f -, -n;

магі́льны склеп Gruft f -, Grüfte, Grbgewölbe n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sprit

m -es, -e

1) (скар. aд Spritus) спірт

2) ві́нны во́цат

3) разм. бензі́н, па́ліва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

winny

I

вінаградны, вінны;

krzew winny — вінаградны куст

II winn|y

1. вінаваты; вінны;

zwrócił mu ~ą sumę — вярнуў яму суму, якую быў вінаваты;

2. ~y м. вінаваты;

~ych surowo ukarano — вінаватых строга пакаралі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

склеп, ‑а; мн. скляпы, ‑оў; м.

1. Спецыяльнае, паглыбленае ў зямлю памяшканне для захоўвання прадуктаў, віна, пораху і пад.; пограб. Вінны склеп. Парахавы склеп. □ Капаў мужык склеп і выкапаў кавалак золата. Якімовіч. Галя пасадзіла хлопцаў ля вялікага стала, .. а сама пабегла ў склеп па бульбу. Ваданосаў. [Ганя:] — Адразу з поля, сырую, мокрую [бульбу] ссыпалі ў скляпы. Грамовіч.

2. Закрытае падземнае памяшканне, у якім устанаўліваюцца дамавіны з нябожчыкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

guilty [ˈgɪlti] adj. (about, of) вінава́ты; ві́нны;

a guilty look вінава́ты вы́гляд;

a guilty conscience нячы́стае сумле́нне;

find smb. guilty law прызна́ць каго́-н. вінава́тым;

plead guilty law прызна́ць сябе́ вінава́тым;

the verdict of not guilty law апраўда́льны прыгаво́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Астраго́н ’расліна Artemisia dracunculus L.; палын-эстрагон’. Пачатковы ненаціскны галосны вымаўляўся як ‑а, што вяло да народнаэтымалагічнай сувязі з востры. На самой справе эстрагон з французскай праз рускую (дзе фіксуецца з; 1864) ці польскую; франц. estragon ’тс’ з 1564 < арабск. Паколькі з эстрагону рабілі воцат, гэта назва была перанесена і на воцат, які народнаэтымалагічна звязваўся з якасцю ’востры’: у Насовіча острого́нъ ’моцны вінны воцат’. Народнаэтымалагічнае асэнсаванне эстрагону адзначана і ва ўкр. острогін ’палын-эстрагон’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спірт м. Spritus m -, - і -se; Sprit m -(e)s (разм.);

ві́нны спірт Wingeist m -es, Winspiritus m;

нашаты́рны спірт Slmiakgeist m;

дрэ́вавы спірт Hlzspiritus m;

спірт-дэнатура́т denaturerter Spritus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cellar

[ˈselər]

1.

n.

1) склеп -у m.

а) для гаро́дніны, дро́ваў

б) вінны́ склеп

an abundant cellar — бага́тыя запа́сы віна́

2) падва́л -у m., сутарэ́ньне n.

2.

v.

склада́ць, хава́ць у склеп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

owing

[ˈoʊɪŋ]

adj.

1) ві́нны, ві́нен; вінава́ты

a man owing money — чалаве́к вінава́ты гро́шы

2) нале́жны

pay what is owing — заплаці, што нале́жыць

3) які́ выніка́е з чаго́

owing to — з прычы́ны чаго́; дзя́куючы чаму́; у вы́ніку чаго́, праз што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВІ́ННЫЯ КІСЛО́ТЫ,

дыгідраксібурштынавыя кіслоты, група стэрэаізамерных дыкарбонавых к-т, HOOC — CH(OH) — CH(OH) — COOH. Існуюць 3 стэрэаізамеры: D-вінная к-та (віннакаменная к-та, вінная к-та), L-вінная к-та (гл. Аптычная ізамерыя) і мезавінная к-та (антывінная к-та), таксама рацэмат D, L-вінная к-та (вінаградная к-та). Найб. пашырана D-вінная к-та, бясколерныя крышталі, tпл 170 °C, шчыльн. 1759,8 кг/м³; раствараецца ў вадзе, спірце, ацэтоне. У свабодным стане ці ў выглядзе солей ёсць у пладах (асабліва ў вінаградзе). Атрымліваюць уздзеяннем мінер. к-т на т.зв. вінны камень. Выкарыстоўваюць к-ту, яе солі і эфіры (тартраты) у харч. прам-сці (вытв-сць напіткаў, фруктовых эсенцый, пры выпечцы хлеба), гальванатэхніцы, каляровай металургіі (для кантролю чысціні металаў) і інш.

Л.М.Скрыпнічэнка.

т. 4, с. 186

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)