сала́мі, нескл., ж.

Гатунак цвёрдай вэнджанай каўбасы з прымешкай чырвонага віна.

[Ад іт. salame — каўбаса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінаро́бства, ‑а, н.

Выраб віна з вінаграду або іншых ягад ці пладоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фужэ́р, ‑а, м.

Высокі бакал для шыпучага віна, прахаладжальных напіткаў і пад.

[Фр. fougére.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графі́н, ‑а, м.

Шкляная пасудзіна з вузкім доўгім горлам для вады або віна.

[Ад іт. caraffina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахлябта́цца, ‑хлябчуся, ‑хлебчашся, ‑хлебчацца; зак.

1. Уволю пахлябтаць.

2. Груб. Напіцца гарэлкі, віна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабаён, ‑у, м.

Падліўка з узбітых з цукрам жаўткоў, віна і вострых прыпраў.

[Фр. sabayon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінагра́д, -у, М -дзе, м.

Павойная паўднёвая кустовая расліна з салодкімі буйнымі ягадамі, а таксама ягады гэтай расліны, якія ідуць у ежу і на выраб віна.

|| прым. вінагра́дны, -ая, -ае.

В. сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

jeroboam

[,dʒerəˈboʊəm]

n.

бу́тля для віна́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

глінтве́йн, ‑у, м.

Гарачы напітак з чырвонага віна, пракіпячонага з цукрам і вострымі прыправамі.

[Ням. Glühwein.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рмут, ‑у, М ‑муце, м.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з вінаграднага віна і настою траў.

[Ням. Wermut.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)