highness

[ˈhaɪnəs]

n.

вышыня́ f., высо́кая ступе́нь; узвы́шанасьць (ідэа́лаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Вусота́льны ’надта высокі’ (КСТ). Да высата́вышыня’ з заменай ы > у пасля губных.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіпсаме́тр

(ад гр. hypsos + вышыня + -метр)

тое, што і гіпсатэрмометр.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wysokość

wysokoś|ć

ж.

1. вышыня;

~ć lotu — вышыня палёту;

~ć nad poziomem morza — вышыня над узроўнем мора;

2. вышыня; узровень;

być (stanąć, okazać się) na ~ci zdania — быць (стаць, аказацца) на ўзроўні (вышыні) патрабаванняў;

3. ~ci мн. нябёсы; неба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pułap, ~u

м. столь;

pułap chmur — вышыня воблачнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

высачыня́, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і вышыня (у 1, 2, 4 і 6 знач.). Там, далёка ў высачыні, паслалася мяккая, цёмна-сіняя навісь неба. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

КУЛЬМІНА́ЦЫЯ ў астраноміі, праходжанне свяціла праз нябесны мерыдыян пры бачным сутачным вярчэнні нябеснай сферы.

Адрозніваюць верхнюю К. (вышыня свяціла найбольшая) і ніжнюю (вышыня найменшая). У Паўн. паўшар’і Зямлі пры верхняй К. свяціла праходзіць паміж Паўн. полюсам свету і пунктам Поўдня; пры ніжняй — паміж Паўн. полюсам свету і пунктам Поўначы. Калі абедзве К. назіраюцца над гарызонтам, свяціла наз. незаходным (напр., сузор’е Вялікай Мядзведзіцы ў сярэдніх шыротах Паўн. паўшар’я Зямлі). На полюсах свяцілы рухаюцца паралельна гарызонту і іх вышыня застаецца аднолькавай.

т. 9, с. 10

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

высь, ‑і, ж.

Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй; вышыня. Я чую гул. У высях недзе Ракоча, кружыць самалёт. Колас. Арол чорны ўецца ў высі, Крыл[а]мі махае. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сонцастая́нне, -я, н.

Перыяд часу, калі паўдзённая вышыня Сонца застаецца амаль нязменнай (найбольшай або найменшай); момант праходжання Сонца праз самую паўночную або самую паўднёвую кропку экліптыкі.

Летняе с. (з максімальнай вышынёй Сонца над гарызонтам; 21—22 чэрвеня). Зімовае с. (з мінімальнай вышынёй Сонца над гарызонтам; 21—22 снежня).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кама́ндны в разн. знач. кома́ндный;

к. саста́ў — кома́ндный соста́в;

~ная паса́да — кома́ндная до́лжность;

~ная вышыня́ — кома́ндная высота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)