брыдо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да брыдоты. Брыдотны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ad hoc​2 [ˌædˈhɒk] adv. лацін. спецыя́льна, на да́дзены вы́падак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няшча́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Бяда, гора; няшчасны выпадак.

Н. мне з табой!

Н. на чыгунцы.

2. Няўдача, адсутнасць поспеху.

Шчупак з кручка сарваўся, вось н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

па́мятка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Кніжка, лісток з кароткімі настаўленнямі на які-н. выпадак, з кароткімі звесткамі пра каго-, што-н.

Скласці памятку турыста.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прэцэдэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Выпадак, які служыць прыкладам, апраўданнем для падобных выпадкаў у будучым.

Гэты ўчынак не мае прэцэдэнтаў у мінулым.

Павучальны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

канфу́зны, ‑ая, ‑ае.

Які канфузіць, ставіць у няёмкае становішча. Канфузны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыміна́льны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са злачынствам; злачынны. Крыштальная справа. Крымінальны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўда́чу, прысл.

У надзеі на зручны выпадак; як удасца. Страляць наўдачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нярэ́дкі, ‑ая, ‑ае.

Які бывае даволі часта. Нярэдкі выпадак. Нярэдкая з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спекта́кль, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Пастаноўка, паказ п’есы ў тэатры.

Прэм’ера спектакля.

2. перан. Пра якое-н. незвычайнае здарэнне, відовішча, выпадак і пад.

Пара канчаць гэты с.!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)