hangover [ˈhæŋəʊvə] n.

1. пахме́лле

2. (from) перажы́так (з) міну́лага; вы́нік, аста́ткавая з’я́ва;

His cough is a hangover from a bad illness he had. Яго кашаль – вынік хваробы, якая ў яго была.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dorobek, ~ku

dorob|ek

м.

1. набытак, маёмасць;

2. дасягненне, здабытак; вынік;

~ek wielu lat pracy — вынік шматгадовай працы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

павелічэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. павялічыць, павялічыцца.

2. Вынік такога дзеяння; велічыня, колькасць, на якія што‑н. павялічана. Павелічэнне зарплаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгро́м, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разграміць. // Сляды, вынік гэтага дзеяння. На двары поўны разгром. Шмат друзу, растаптаныя гільзы ад патронаў. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

after-effect [ˈɑ:ftərɪˌfekt] n. вы́нік;

the after-effects of medicine ( непажада́ныя) вы́нікі прыёму ле́каў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aftermath [ˈɑ:ftəmæθ] n. вы́нік; насту́пствы (бедства, катастрофы);

the aftermath of the war насту́пствы вайны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

total​1 [ˈtəʊtl] n. цэ́лае, су́ма; вы́нік, падраху́нак;

in total у вы́ніку, ра́зам, ца́лкам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канкрэ́тны konkrét;

канкрэ́тны пры́клад konkrétes Béispiel;

канкрэ́тны вы́нік gréifbares Resultát

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

су́ма, -ы, мн. -ы, сум, ж.

1. Вынік складання дзвюх або некалькіх велічынь.

2. Агульная колькасць чаго-н.

С. ведаў.

3. Пэўная колькасць грошай.

Атрымаць значную суму грошай.

◊

Кругленькая сума (разм.) — пра вялікія грошы.

|| прым. су́мавы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трафе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Узбраенне і ваенная маёмасць, захопленыя ў пераможанага праціўніка.

Ваенныя трафеі.

2. Рэчы, здабыча як сведчанне або вынік перамогі, поспехаў у якой-н. галіне.

Паляўнічыя трафеі.

3. Арнаментальнае ўпрыгожанне ў выглядзе ваенных даспехаў.

|| прым. трафе́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)