сімптама́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Вучэнне аб сімптомах захворванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штунды́зм, ‑у, м.

Вучэнне, якое прапаведуе штундысцкая секта. Прыхільнікі штундызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́тміка, -і, ДМ -міцы, ж.

1. Сістэма і характар рытму.

Р. верша.

2. Вучэнне аб рытме (у вершах, музыцы).

3. Рытмічныя рухі з музычным суправаджэннем.

Урокі рытмікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

містыцы́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, форма рэлігійна-ідэалістычнага светапогляду, заснаванага на эмоцыях, інтуіцыі і ірацыяналізме, а таксама наогул схільнасць да містыкі (у 1 знач.).

|| прым. місты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабудо́ва, -ы, мн. -ы, -до́ў, ж.

1. гл. будаваць.

2. Будова (у 1 знач.); структура, канструкцыя.

П. сказа.

Жалезабетонная п.

3. Вучэнне, тэорыя, сістэма разважанняў (кніжн.).

Лагічныя пабудовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біядына́міка, ‑і, ДМ ‑міцы, ж.

Вучэнне аб агульнай жыццядзейнасці арганізма.

[Ад грэч. bíos — жыццё і dynamus — сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вучо́ба, ‑ы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вучыцца; навучанне, вучэнне; заняткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мендэлі́зм, ‑у, м.

Вучэнне аб заканамернасцях спадчыннасць на якіх грунтуецца генетыка.

[Ад імя чэшскага вучонага Мендэля, заснавальніка генетыкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёперамо́жны, ‑ая, ‑ае.

Які ўсё перамагае. Усёпераможнае вучэнне Маркса-Энгельса-Леніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ábstammungslehre

f - вучэ́нне пра пахо́джанне ві́даў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)